To τεστ "sitting-rising",δηλαδή "κάτσε-σήκω",δείχνει πόσο καλή είναι η μυοσκελετική μας κατάσταση και αποτελεί δείκτη μακροζωίας.

Σύμφωνα με την «Ευρωπαϊκή Επιθεώρηση Καρδιαγγειακής Πρόληψης» (EJCP) μια απλή άσκηση συνδέεται με τη θνησιμότητα από κάθε αιτία.
Η άσκηση αυτή είναι να καθίσετε στο πάτωμα και να σηκωθείτε χωρίς κανένα στήριγμα.  Αυτό δείχνει πόσο καλή είναι η μυοσκελετική κατάσταση και αποτελεί δείκτη μακροζωίας, ιδίως για άτομα ηλικίας πάνω από 50 ετών.
Το τεστ δοκιμάστηκε σε 2.000 εθελοντές από την Βραζιλία και ήταν «εκπληκτικά προγνωστικό» για τη θνησιμότητα.
Όσοι εθελοντές κατάφεραν και να καθίσουν και να σηκωθούν από το πάτωμα με ελάχιστη έως καθόλου στήριξη, διέτρεχαν πέντε έως έξι φορές μικρότερο κίνδυνο θανάτου τα επόμενα χρόνια σε σύγκριση με όσους στηρίχτηκαν σε βοηθήματα για να τα καταφέρουν.
«Εάν ένας μεσήλικας άντρας ή γυναίκα κατορθώνει να καθίσει και να σηκωθεί από το πάτωμα χρησιμοποιώντας το πολύ ένα χέρι – αν και είναι καλύτερα να μην το χρησιμοποιεί ούτε αυτό – όχι μόνον έχει πολύ καλή μυοσκελετική κατάσταση, αλλά οι πιθανότητες μακροζωίας του είναι πολύ καλύτερες», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Κλαούντιο Αράτζιο, από την Κλινική Αθλητιατρικής του Ρίο Ντε Τζανέιρο.

To τεστ ονομάστηκε «SRT» (sitting-rising test) δηλαδή «κάτσε-σήκω».
Δοκιμάστε το τεστ:

1. Σταθείτε όρθιοι χωρίς παπούτσια και φορέστε άνετα ρούχα.
2. Χωρίς να ακουμπάτε κάπου, καθίστε στο πάτωμα.
3. Προσπαθήστε να σηκωθείτε χωρίς να χρησιμοποιήσετε χέρια, γόνατα, ή το πλαϊνό μέρος των ποδιών σας. Θα δείτε πως δεν είναι και τόσο εύκολο.
Μακροζωία και μυϊκή δύναμη
Ο δρ Αράτζιο και οι συνεργάτες του παρακολούθησαν τους εθελοντές τους από την ημέρα που έκαναν το τεστ έως τις 31 Οκτωβρίου 2011 – κατά μέσον όρο επί 6,3 χρόνια. Στη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης πέθαναν 159 εθελοντές – ποσοστό θνησιμότητας 7,9%.
Η προσπάθεια κάθε εθελοντή να καθίσει και να σηκωθεί από το πάτωμα, έγινε χωρίς να έχουν θέσει οι ερευνητές όριο χρόνου, αλλά ο μέσος χρόνος για την προσπάθεια των εθελοντών ήταν τα 2 λεπτά. 
Η προσπάθειά τους βαθμολογήθηκε σε μία κλίμακα έως το 10 (5 για το κάθισμα και 5 για να σηκωθούν).
Για κάθε βοήθημα που χρειαζόταν κάθε εθελοντής (χέρι, πόδι κ.τ.λ.) οι ερευνητές αφαιρούσαν έναν βαθμό από το 5, αναλόγως με το αν το βοήθημα το χρειάζονταν για να καθίσουν ή για να σηκωθούν.

Η συντριπτική πλειονότητα των θανάτων καταγράφηκε σε εθελοντές με χαμηλή βαθμολογία στο τεστ: μόλις 2 καταγράφηκαν σε εθελοντές που είχαν συνολική βαθμολογία 10.
Τον υψηλότερο κίνδυνο θανάτου διέτρεχαν οι εθελοντές που είχαν πετύχει χαμηλή βαθμολογία και στο να καθίσουν στο πάτωμα.
Αντιθέτως, όσοι πέτυχαν συνολική βαθμολογία από 8 και πάνω, διέτρεχαν τον μικρότερο κίνδυνο θανάτου.
Ο κίνδυνος μειωνόταν κατά 21% με κάθε βαθμό από το 8 και πάνω.
«Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι η αεροβική φυσική κατάσταση σχετίζεται με την επιβίωση, αλλά η μελέτη μας υποδηλώνει ότι σημαντικό είναι επίσης να διατηρεί κανείς καλή ευλυγισία, μυϊκή δύναμη και συντονισμό των κινήσεων», εξήγησε ο δρ Αράτζιο.
πηγή:healthyliving.gr
botanologia.gr

Τι συνδέει το άγχος με την συμβατική αντίληψη του χρόνου;

Γράφτηκε απο Παναγιωτης Μπαρμπαρήγος

Το άγχος χαρακτηρίζεται από πολλούς ως η μάστιγα του 21ου αιώνα.  Είναι μία κατάσταση ύπουλη και λίγοι του δίνουν την προσοχή που του αξίζει.
Τα συμπτώματα του άγχους για τον άνθρωπο μπορούν να είναι από πολύ απλά μέχρι και απειλητικά για τη ζωή του και των άλλων.
Ο σκοπός αυτού του άρθρου όμως είναι όμως διαφορετικός.
Θα ασχοληθεί και θα παρουσιάσει μία διαφορετική προσέγγιση στο καυτό αυτό θέμα, από την πλευρά του Νευρογλωσσικού Προγραμματισμού (NLP), δίνοντας σε όλους τη δυνατότητα να κατανοήσουν μία πλευρά του μηχανισμού που δημιουργεί το άγχος. 
Αν εφαρμοστούν όλες ή έστω και κάποιες από δράσεις που θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, τα επίπεδα του άγχους θα μειωθούν και η διάθεσή σας θα αλλάξει.
Το άγχος και η συμβατική αντίληψη του χρόνου
Αν προσπαθούσαμε να περιγράψουμε τις διαδικασίες που βρίσκονται πίσω από το λέξη «άγχος», θα καταλήγαμε στην εξής περιγραφή:
«Τώρα, αισθάνομαι και παρατηρώ κάποια συμπτώματα στο σώμα μου, τα οποία είναι αποτέλεσμα αρνητικών σκέψεων, οι οποίες αφορούν ένα γεγονός  που δεν έχει ακόμα συμβεί ή έχει συμβεί, αλλά τα αποτελέσματά του δεν είναι ακόμα γνωστά. Εγώ προδικάζω αρνητικά αποτελέσματα για εμένα και αυτό συμβαίνει διότι ίσως στο παρελθόν να είχε συμβεί ένα γεγονός με παρόμοια αποτελέσματα, ή για κάποιο λόγο κάποτε αποφάσισα ότι « εγώ δεν μπορώ».
Σε όλη την παραπάνω παράγραφό είναι σαφές, ότι ο χρόνος και πως τον αντιλαμβανόμαστε είναι πυρηνικής σημασίας για τη δημιουργία των αρνητικών συναισθημάτων που τοποθετούνται κάτω από τη ταμπέλα «άγχος» και επηρεάζουν τη φυσιολογία μας.
Ένα από τα βασικά αξιώματα του NLP είναι ότι «η μνήμη & η φαντασία χρησιμοποιούν τα ίδια κέντρα του εγκεφάλου του κεφαλιού και είναι το ίδιο».
Αυτό σημαίνει ότι οι αναμνήσεις που έχουμε για ένα γεγονός, δεν περιγράφουν το ίδιο γεγονός όταν αυτό συνέβη!
Αν ρωτήσουμε 100 ανθρώπους να περιγράψουν το ίδιο γεγονός που βίωσαν δίπλα δίπλα , θα πάρουμε 100 διαφορετικές περιγραφές….
Πως είναι δυνατόν αυτό! Το γεγονός ήταν το ίδιο για όλους!
Η απάντηση βρίσκεται στην υποκειμενικότητα της ανθρώπινης αντίληψης.
Ένα γεγονός που συνέβη χρόνια πριν, αποθηκεύτηκε στη μνήμη όχι όπως συνέβη βάση στοιχείων, αλλά σύμφωνα τα υποκειμενικά φίλτρα και το επίπεδο της συνειδητότητας του ατόμου τη στιγμή που το βίωσε.
Κάθε φορά που αυτή η ανάμνηση ανασύρεται, πχ για να την συζητήσουμε, αυτή  αποθηκεύεται πίσω αλλαγμένη, διότι την επεξεργαστήκαμε από ένα άλλο επίπεδο συνειδητότητας!

Ίσως αυτή η προσέγγιση να δίνει πολλές απαντήσεις στο πως, ένα γαύγισμα ενός σκύλου κατά το πρώτο έτος της ζωής ενός ανθρώπου, 40 χρόνια μετά, έχει προκαλέσει μία φοβία στα σκυλιά σε έναν ώριμο ενήλικο!
Επιστρέφοντας στο θέμα του άρθρου, το άγχος προκαλείται διότι το άτομο ευρισκόμενο στο τώρα ,προβάλλει στο μέλλον αρνητικές κρίσεις για τις ικανότητες του, κρίσεις όμως οι οποίες δημιουργήθηκαν στο παρελθόν!
Ένα προδικαζόμενο αποτέλεσμα ενός γεγονότος που δεν έχει συμβεί ακόμα, μας αγχώνει σήμερα! Τρομερό!
Παρακάτω θα δούμε μερικές συμβουλές αντιμετώπισης του άγχους.
Εδώ να τονιστεί ότι σε καμία περίπτωση δεν προτείνεται η αντικατάσταση της παραδοσιακής ιατρικής ή ψυχολογίας για την αντιμετώπιση του άγχους και πιθανόν επιπλοκών του!
Αν ενσωματώσετε όλα ή κάποια από τα παρακάτω στην καθημερινή φροντίδα του εαυτού σας, το συνολικό επίπεδο ευεξίας θα ανέβει και το άγχος θα μειωθεί ή ίσως και να εξαλειφθεί!

Φροντίστε τις σκέψεις σας!
Οι σκέψεις δημιουργούν και ελέγχουν την καθημερινότητα σας, επιλέξτε τες σοφά! Εστιάστε περισσότερο στα γεγονότα και όχι στην ερμηνεία αυτών & όταν κάτι συμβεί ψάξτε να βρείτε το μάθημα που έχει να σας δώσει. Είμαι πολύ σκεπτικός με την μόδα της θετικής σκέψης και κλίνω προς την ειλικρινή σκέψη με αγάπη προς τον εαυτό και τους άλλους.

Δώστε προσοχή στο τι συμβαίνει στο σώμα σας εκείνη τη στιγμή!
Η παρατήρηση του τί συμβαίνει στο σώμα τη στιγμή που αισθανόμαστε κάτι που το ονομάζουμε τελικά άγχος, συμβάλει στη μείωση της έντασης των συμπτωμάτων λόγω της αποστασιοποίησης, του αισθήματος της ασφάλειας που αυτή δημιουργεί και του καθαρού μυαλού.
Εστιάστε σε ποιο σημείο αισθάνεστε ότι αισθάνεστε. Τι ποιότητες αυτό και αν κινείται ή είναι σταθερό και ότι άλλο μπορείτε να παρατηρήσετε. Αν μπορείτε, δώστε ένα όνομα στο πως αισθάνεστε εκτός από «άγχος». Το πιο πιθανό είναι σε λίγο να μειωθεί η ένταση του και να εξαφανισθεί.

Ισορροπήστε την αναπνοή σας και αφοσιωθείτε σε αυτή για λίγα λεπτά!
Η αναπνοή είναι το ισχυρότερο μέρος της ανθρώπινης φυσιολογίας και με αυτό μπορούμε να ελέγξουμε πολλά πράγματα, φυσικά είναι και ένα από τα πιο επικίνδυνα αν δεν γνωρίζουμε τί κάνουμε.
Σε καταστάσεις άγχους, η αναπνοή αλλάζει και συνήθως γίνεται ρηχή, στηθική και γρήγορη. Αντίθετα σε κατάσταση ηρεμίας αυτή συνήθως είναι διαφραγματική, και σχεδόν με ίσους χρόνους εκπνοής και εισπνοής.
Αυτό που θα μπορούσε κάποιος να κάνει για να ισορροπήσει το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα, το οποίο σε περιπτώσεις άγχους είναι αποδιοργανωμένο, είναι να αναπνεύσει για 3-5 λεπτά με ίσους χρόνους εισπνοής και εκπνοής χαλαρά και ήρεμα.
Αυτή είναι μία τεχνική που και στην καθημερινή μας ζωή συμβάλει στη δημιουργία & διατήρηση μίας κατάστασης Ήρεμης Εγρήγορσης (Calm Alertness) και με την επανάληψη αυξάνει την ευεξία.
Προσοχή στην υπερβολή λίγα λεπτά αρκούν και πάντοτε αφού συμβουλευτείτε τον ιατρό σας αν υπάρχει κάποιο θέμα υγίειας.

Δώστε και πάρτε αγκαλιές!
Η αγκαλιά είναι ένα από ισχυρότερα «φάρμακα»! Δώστε και πάρτε όσο το δυνατόν περισσότερες αγκαλιές και προσπαθήστε να λάβετε και να επιστρέψετε την θετική ενέργεια που λαμβάνετε, ενισχυμένη!
Η αγκαλιά είναι μία συνήθεια που αν καλλιεργηθεί από μικρή ηλικία ως οικογενειακή παράδοση, συμβάλει στο κτίσιμο ανθρώπων με αυτοπεποίθηση και με χαμηλά επίπεδα άγχους.
Πλέον υπάρχει ένα επιπλέον κίνητρο για να αγκαλιάσετε κάποιον! Κάντε το!

Χαμογελάτε δίχως λόγο μέσα στην ημέρα για λίγα λεπτά!
Είναι γνωστό ότι η φυσιολογία του σώματος επηρεάζει τα συναισθήματα μας. Το χαμόγελο δημιουργεί θετικά συναισθήματα και μπορεί να αλλάξει τη διάθεση μας, αλλά και να μειώσει τα επίπεδα του άγχους.
Για το λόγο αυτό, ενσωματώστε καθημερινά στη ζωή σας τη συνήθεια να χαμογελάτε για κάποια ώρα και μάλιστα έντονα. Μετά από μερικές φορές από περίεργο και άβολο αρχικά, θα γίνει συνήθεια και μάλιστα ευχάριστη.
Αν κάποιοι θέλετε να το πάτε και ένα βήμα παρακάτω, χρησιμοποιείστε έναν καθρέπτη και προσπαθήστε να σχηματίσετε ένα Χαμόγελο Douchenne , το οποίο θεωρείται ως το τέλειο χαμόγελο, αλλά και πειραματιστείτε και με διάφορες άλλες εκφράσεις & μικροεκφράσεις του προσώπου και τα συναισθήματα που αυτές προκαλούν, ως μια ακόμα δραστηριότητα που θα σας αποσπάσει από ότι σας απασχολεί και σίγουρα θα συμβάλει στη μείωση των επιπέδων του άγχους!
πηγή:diatrofi.gr
~~~~~~~~~~~
thalia-botanologia.gr

Ανοίγει την πόρτα για την περαιτέρω διερεύνηση της δομής και των λειτουργιών των ανθρώπινων θαλαμικών πυρήνων του εγκεφάλου

Οι επιστήμονες αποκρυπτογραφούν τη λειτουργία των πυρήνων του εγκεφάλου
Μια διεπιστημονική μελέτη με επικεφαλής το Ερευνητικό Κέντρο BCBL, ανοίγει την πόρτα για την περαιτέρω διερεύνηση της δομής και των λειτουργιών των ανθρώπινων θαλαμικών πυρήνων και τη συμμετοχή τους σε νόσους όπως το Alzheimer, η δυσλεξία, η επιληψία, το  Huntington και η σχιζοφρένεια.

Ο θάλαμος είναι μία από τις πιο σημαντικές δομές στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Οι πυρήνες του διανέμουν τις πληροφορίες και όλων των αισθήσεων του ανθρώπου, με μόνη εξαίρεση την οσμή. Επιπλέον, εμπλέκονται σε πολλές λειτουργίες όπως η προσοχή, η ευαισθητοποίηση και η αντίληψη. Η σημασία του είναι τέτοια ώστε αν ο θάλαμος τραυματιστεί, το συγκεκριμένο άτομο μπορεί να πέσει σε κώμα.
Μέχρι τώρα, κάθε φορά που κατέγραφαν τη δραστηριότητα του θαλάμου, οι ειδικοί δεν διέκριναν επαρκώς τους πυρήνες του, οι οποίοι είναι ιδιαίτερα εξειδικευμένοι στη λειτουργία τους και στις συνδέσεις τους με τον εγκεφαλικό φλοιό, συνεπώς δεν μπορούσαν και να εξετάσουν την πιθανή συμμετοχή τους σε οποιαδήποτε ασθένεια.

Τώρα, μια διεπιστημονική μελέτη με τίτλο «Ένας πιθανοτικός άτλας των ανθρώπινων θαλαμικών πυρήνων συνδυάζοντας ex νίνο μαγνητική τομογραφία και ιστολογία», τα αποτελέσματα της οποία δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό «Neuroimage» και η οποία έγινε με τη συμμετοχή επιστημόνων από το Basque Centre για τον εγκέφαλο και την ομιλία (BCBL), το University College του Λονδίνου και το πανεπιστήμιο Castilla-La Mancha παρουσιάζει τον πρώτο πιθανό άτλα (χάρτη) του θαλάμου που μπορεί να αξιολογήσει αξιόπιστα τους διαφορετικούς πυρήνες και τις συγκεκριμένες λειτουργίες τους.

Αυτός ο νέος άτλας μπορεί να αναγνωρίσει τους διαφορετικούς θαλαμικούς πυρήνες με δεδομένα νευροαπεικόνισης και στο μέλλον μπορεί να χρησιμοποιηθεί για διάφορες ασθένειες. Ο πιθανολογικός χαρακτήρας του το καθιστά ως το πρώτο εργαλείο αυτού του τύπου που μπορεί να προσαρμοστεί καλύτερα στο μέγεθος και τα χαρακτηριστικά του θαλάμου του κάθε ατόμου.
Όπως εξηγεί ο ερευνητής του BCBL, Kepa Paz-Alonso με αυτό το εργαλείο, θα μπορέσουν οι επιστήμονες να προχωρήσουν στην κλινική μελέτη διαταραχών όπως η δυσλεξία και ασθενειών όπως η σχιζοφρένεια, η επιληψία, η νόσος Huntington και το Alzheimer.

Σε μια πρώτη φάση, οι επιστήμονες πήραν έξι ανθρώπινους εγκεφάλους και τους υπέβαλαν σε δοκιμές μαγνητικού συντονισμού υψηλής ανάλυσης. Στη συνέχεια, έβαλαν ελάσματα σε 12 θαλάμους (δύο ανά εγκέφαλο) για να παρατηρήσουν τους τύπους των νευρώνων και να οριοθετήσουν τους 26 θαλαμικούς πυρήνες στους οποίους διαιρείται ο άτλας.

Μόλις δημιουργήθηκε ο άτλας, άρχισαν οι δοκιμές επικύρωσης. Οι ερευνητές εξέτασαν, μεταξύ άλλων 213 άτομα με Αλτσχάιμερ και 161 άτομα που ήταν υγιή. Ο πιθανοτικός αυτός άτλας κατέστησε δυνατή τη διάκριση μεταξύ ατόμων που πάσχουν από τη νόσο και των υγιών ατόμων με ακρίβεια 88%.
Όπως λέει, ο Juan Eugenio Iglesias, ερευνητής στο University College του Λονδίνου, ο νέος άτλας λειτουργεί καλά, ανταποκρίνεται επαρκώς στις του θαλαμικού πυρήνα, είναι ακριβής, προσαρμόζεται σε πολλαπλές εικόνες συντονισμού και μπορεί να ταξινομεί κατάλληλα ασθενείς με Αλτσχάιμερ ή χωρίς.

Όσον αφορά τη δυσλεξία, ο Kepa Paz-Alonso ισχυρίζεται ότι χάρη σε αυτό το εργαλείο θα μπορέσουν να εκτελέσουν μια ακριβέστερη και αξιόπιστη εξέταση του ποιοι θαλαμικοί  πυρήνες εμπλέκονται και πώς, λειτουργικά και δομικά συνδέονται με διαφορετικές περιοχές του κυκλώματος ανάγνωσης και με ποιες οπτικές ή ακουστικές διαταραχές και διαταραχές υπερκινητικότητας λόγω έλλειψης προσοχής (ADHD).
Πολλές από τις μελέτες για τη δυσλεξία, όπως λέει δείχνουν μια θαλαμική εμπλοκή, τώρα όμως οι επιστήμονες θα έχουν μια συγκεκριμένη άποψη για τους πυρήνες που συνδέονται μεταξύ τους. Δεν θα είναι πλέον ο θάλαμος στο σύνολό του, αλλά συγκεκριμένοι πυρήνες, οπτικοί ή ακουστικοί και αυτό ισχύει για οποιαδήποτε λειτουργία στην οποία εμπλέκεται ο πυρήνας και οι συνδέσεις του.

Βιβλιογραφική αναφορά:
Juan Eugenio Iglesias, Ricardo Insausti, Garikoitz Lerma-Usabiaga, Martina Bocchetta, Koen Van Leemput, Douglas N. Greve, Andre van der Kouwe, Νευροαπεικονιστική Πρωτοβουλία για τη νόσο του Αλτσχάιμερ, Bruce Fischl, César Caballero-Gaudes και Pedro M. Paz-Alonso.
πηγή:naftemporiki.gr

Το βακτήριο Staphylococcus epidermidis,που βρίσκεται στο δέρμα μας

 

Το βακτήριο Staphylococcus epidermidis αποτελεί κύρια αιτία επικίνδυνων λοιμώξεων ύστερα από χειρουργική επέμβαση, ωστόσο δεν του έχει δοθεί η δέουσα σημασία από τους ειδικούς

Ξεχάστε το MRSA και το E.coli.
Υπάρχει ένας νέος (για την ακρίβεια παλαιός, ωστόσο τώρα αρχίζουν οι περισσότεροι ειδικοί να ασχολούνται μαζί του) βακτηριακός «εχθρός» που γίνεται ολοένα και ισχυρότερος εξαιτίας της ανθεκτικότητάς του στα αντιβιοτικά.
Και μάλιστα ο βακτηριακός αυτός «εχθρός» κατοικεί στο δέρμα όλων των ανθρώπων του πλανήτη!

Παραγνωρισμένος κίνδυνος
Το βακτήριο Staphylococcus epidermidis, στενός συγγενής του MRSA, αποτελεί κύρια αιτία εν δυνάμει επικίνδυνων για τη ζωή λοιμώξεων ύστερα από χειρουργική επέμβαση, ωστόσο τόσο οι κλινικοί γιατροί όσο και οι ερευνητές δεν του έχουν δώσει τη δέουσα σημασία λόγω της αφθονίας του στον ανθρώπινο οργανισμό.
Τώρα, ερευνητές από το Κέντρο Milner για την Εξέλιξη στο Πανεπιστήμιο του Μπαθ,μεταξύ των οποίων και ο έλληνας ερευνητής του Τμήματος Βιολογίας και Βιοχημείας Λεονάρδος Μάγειρος, προειδοποιούν ότι πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν πόσο σοβαρή απειλή συνιστά αυτός ο μικροοργανισμός για την υγεία πολλών ανθρώπων.
Αναφέρουν επίσης ότι είναι ανάγκη να λαμβάνονται επιπλέον μέτρα προστασίας στα άτομα που κινδυνεύουν περισσότερο από λοιμώξεις και τα οποία πρόκειται να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση.

Οι ερευνητές εντόπισαν μια ομάδα 61 γονιδίων τα οποία επιτρέπουν σε αυτό το υπό φυσιολογικές συνθήκες αβλαβές βακτήριο του δέρματος να προκαλεί σοβαρές, εν δυνάμει θανατηφόρες, λοιμώξεις.
Ελπίζουν ότι η κατανόηση σχετικά με το γιατί ορισμένα στελέχη του S.epidermidis προκαλούν νόσο σε ορισμένες περιπτώσεις θα οδηγήσει στο μέλλον στον εντοπισμό των ασθενών που κινδυνεύουν περισσότερο από λοίμωξη εξαιτίας του προτού μπουν στο χειρουργείο.

Η ανάλυση που αποκάλυψε τα 61 επίμαχα γονίδια
Στο πλαίσιο της μελέτης τους, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Nature Communications», οι επιστήμονες έλαβαν δείγμα από το δέρμα ασθενών που είχαν υποστεί λοίμωξη μετά την υποβολή τους σε επεμβάσεις αποκατάστασης καταγμάτων ή αρθροπλαστικών ισχίου και γονάτου και τα συνέκριναν με δείγματα που ελήφθησαν από το δέρμα υγιών εθελοντών.

Ανέλυσαν ολόκληρο το γονιδίωμα των βακτηρίων που εντοπίστηκαν στα δείγματα των ασθενών και των υγιών εθελοντών και εντόπισαν 61 γονίδια στο S.epidermidis που προκαλούσαν νόσο και τα οποία δεν υπήρχαν στα περισσότερα από τα δείγματα των υγιών ατόμων.
Ήταν αναπάντεχο, ωστόσο, το γεγονός ότι υπήρχε ένας μικρός αριθμός υγιών εθελοντών που φάνηκε ότι έφεραν το πιο θανατηφόρο στέλεχος του βακτηρίου χωρίς να το γνωρίζουν.

Τα επίμαχα 61 γονίδια φάνηκε ότι βοηθούσαν το βακτήριο να αναπτύσσεται στην κυκλοφορία του αίματος, να διαφεύγει την ανοσολογική απόκριση του ανθρώπινου οργανισμού, να καθιστά την επιφάνεια των κυττάρων κολλώδη, ώστε τα βακτήρια να μπορούν να σχηματίζουν βιοφίλμ επάνω τους, καθώς και να εμφανίζει ανθεκτικότητα στις αντιβιοτικές θεραπείες.

Όπως ανέφερε ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, διευθυντής του Τμήματος Βιοπληροφορικής στο Κέντρο Milner για την Εξέλιξη του Πανεπιστημίου του Μπαθ, καθηγητής Σαμ Σέπαρντ, «το S.epidermidis είναι ένα θανατηφόρο παθογόνο που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας.
Κλινικά ποτέ κανείς δεν του έδωσε τη δέουσα σημασία, καθώς εθεωρείτο ότι πρόκειται για έναν παράγοντα επιμόλυνσης των δειγμάτων στο εργαστήριο ή απλώς όλοι αποδέχονταν ότι αποτελεί γνωστό παράγοντα κινδύνου για λοίμωξη ύστερα από χειρουργική επέμβαση.
Οι λοιμώξεις που εμφανίζονται έπειτα από επεμβάσεις μπορεί να είναι άκρως σοβαρές, ως και θανατηφόρες.
Μόνο στη Βρετανία οι λοιμώξεις είναι υπαίτιες για σχεδόν το ένα τρίτο των θανάτων. Πιστεύω λοιπόν ότι πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να μειώσουμε τον κίνδυνο, εάν μπορούμε».

Απαιτείται εντοπισμός των ασθενών υψηλού κινδύνου
Σύμφωνα με τον καθηγητή Σέπαρντ, αν καταφέρουμε να εντοπίζουμε τους ασθενείς που κινδυνεύουν περισσότερο από λοίμωξη με το βακτήριο, θα μπορούμε να τους στοχεύσουμε λαμβάνοντας επιπλέον μέτρα υγιεινής και προστασίας προτού υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση.

Ο ερευνητής εξήγησε πως με δεδομένο ότι το S.epidermidis βρίσκεται σε τόσο μεγάλη αφθονία στο ανθρώπινο δέρμα, τα βακτήρια του είδους μπορούν να γίνουν πολύ γρήγορα επικίνδυνα ανταλλάσσοντας γονίδια μεταξύ τους. Κατέληξε τονίζοντας ότι «αν δεν κάνουμε κάτι για να το ελέγξουμε αυτό, υπάρχει κίνδυνος τα γονίδια που προκαλούν νόσο να εξαπλωθούν σε ευρύτερη κλίμακα, κάτι που θα οδηγήσει σε ακόμη περισσότερες μετεγχειρητικές λοιμώξεις οι οποίες θα εμφανίζουν ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά».

πηγή:tovima.gr

Διαβάστε επίσης στη botanologia.gr:Η αντίσταση στα αντιβιοτικά μας οδηγεί πίσω σε «σκοτεινές εποχές»

Ακάρεα οικιακής σκόνης-house dust mites

Τα ακάρεα αποτελούν μια ευρέως διαδεδομένη ομάδα εντόμων, τα οποία απαντώνται σε μεγάλο αριθμό μικροπεριβαλλόντων.
Τα ακάρεα αποτελούν μια ευρέως διαδεδομένη ομάδα εντόμων (αρθροπόδων) τα οποία απαντώνται σε μεγάλο αριθμό μικροπεριβαλλόντων.
Η οικογένεια των Pyroglyphidae απαρτίζεται κυρίως από «ακάρεα φωλεών» τα οποία συμβιούν με πουλιά και θηλαστικά.

Τα ακάρεα της οικογενείας αυτής που απαντώνται εντός των κατοικιών ονομάζονται «ακάρεα της οικιακής σκόνης» -house dust mites.
Η ανάλυση δειγμάτων σκόνης από σπίτια στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη και από άλλες χώρες έδειξε ότι τα ακάρεα Dermatophagoides pteronyssinus, Dermatophagoides farinae και Euroglyphus maynei αποτελούν το 90-100% του πληθυσμού των ακάρεων τα οποία ανευρίσκονται στα στρώματα και το 70-95% των ακάρεων που διαπιστώνονται στα χαλιά και τις μοκέτες, ανεξαρτήτως γεωγραφικής κατανομής.

Στην Ελλάδα τα κυρίαρχα είδη είναι το Dermatophagoides pteronyssinus (ηπειρωτική Ελλάδα) και το Dermatophagoides farinae (νησιά). Υψηλά επίπεδα ακάρεων διαπιστώνονται το καλοκαίρι και στις αρχές του φθινοπώρου όταν η υγρασία κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα.
Τα χαμηλότερα επίπεδα παρατηρούνται κατά τις περιόδους με τις υψηλότερες θερμοκρασίες και τη χαμηλότερη σχετική υγρασία.

Ποιοι παράγοντες καθορίζουν την παρουσία των ακάρεων της οικιακής σκόνης σ' ένα σπίτι;
Διαπιστώθηκε ότι, τα μόνιμα χαλιά και οι μοκέτες (από τοίχο σε τοίχο), φιλοξενούν σημαντικά μεγαλύτερο αριθμό ακάρεων σε σύγκριση με τα ξύλινα πατώματα ή τα πατώματα με πλακάκια. Σημαντικό επίσης ρόλο παίζει και το πέλος των χαλιών/ μοκετών με τα ακάρεα να δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση στα χαλιά με μεγάλο και χαλαρό πέλος.

Ο αριθμός των ακάρεων δεν μειώνεται σημαντικά με το συχνό και συστηματικό σκούπισμα με ηλεκτρική σκούπα.
Άλλοι παράγοντες όπως η ηλικία του σπιτιού, η ηλικία του στρώματος, η ηλικία του χαλιού ή της μοκέτας και η παρουσία ή η απουσία κατοικίδιων ζώων δεν έχουν συσχετισθεί με υψηλότερα επίπεδα ακάρεων. Τα ακάρεα διατρέφονται με την πιτυρίδα του ανθρώπου (νεκρά κύτταρα της επιδερμίδας που πέφτουν καθημερινά από το σώμα μας), έχουν ανάγκη τη θερμότητα του ανθρωπίνου σώματος και επιζητούν την υγρασία επειδή το σώμα τους κατά 75-80% αποτελείται από νερό.
Έτσι τα στρώματα των κρεβατιών αποτελούν το ιδανικό μικροπεριβάλλον για την ανάπτυξή τους. Ο αριθμός των ακάρεων σε ένα στρώμα 5ετίας μπορεί να είναι από 5.000 έως 15.000 ακάρεα ανά τετραγωνικό εκατοστό στρώματος...!
Τα αλλεργιογόνα των ακάρεων προέρχονται κυρίως από τα περιττώματά τους τα οποία εισπνέονται από τους ευαισθητοποιημένους ασθενείς οι οποίοι στη συνέχεια εκδηλώνουν τα ανάλογα συμπτώματα.

Πρόληψη
Η τοποθέτηση ειδικών θηκών στα στρώματα, τα μαξιλάρια και τα παπλώματα σε συνδυασμό με τα ειδικά ακαρεοκτόνα μειώνει σημαντικά τα επίπεδα των ακάρεων στα κρεβάτια.

Το ειδικό προστατευτικό κάλυμμα ALCON απομονώνει πλήρως το στρώμα, μαξιλάρι ή πάπλωμα. Είναι κατασκευασμένο από ειδικό αντιαλλεργικό υλικό [πολυεστέρα, βαμβάκι και πολυουρεθάνη] που εμποδίζει πλήρως την έξοδο των ακάρεων της οικιακής σκόνης από το εσωτερικό του στρώματος και την είσοδο τροφών ή πιτυρίδας.
Είναι αδιάβροχο αλλά διαπερατό στους υδρατμούς και επιτρέπει στην υγρασία του σώματος να εισέλθει στο στρώμα, εξασφαλίζοντας έτσι άνεση ύπνου.Πλένεται στο πλυντήριο στους 40 βαθμούς Κελσίου.

Η διατήρηση των καταλλήλων συνθηκών θερμοκρασίας και υγρασίας παίζει επίσης σημαντικό ρόλο για τον πολλαπλασιασμό των ακάρεων. Σε γενικές γραμμές, το υπνοδωμάτιο πρέπει να μοιάζει με «δωμάτιο νοσοκομείου», χωρίς περιττά πράγματα, καλά τακτοποιημένο, χωρίς χαλιά και μοκέτες, με όλα τα ρούχα μέσα σε ντουλάπες.

Άρθρο του Ειδικού Αλλεργιολόγου Γαλατά Ιωάννη

πηγή:iatronet.gr

botanologia.blogspot.gr

Τρία εξαιρετικά ελληνικά λευκά κρασιά

Τρεις ποικιλίες λευκών ελληνικών κρασιών που είναι ιδανικές για παραλία, πικ νικ κι όπου μπορεί να φτάσετε με μια μηχανή ή ένα κανό.
Αυτά τα λευκά κρασιά με το ελαφρύ σώμα, προσφέρουν -το καθένα- τον ξεχωριστό του χαρακτήρα.
Πέρα από τους συνήθεις ύποπτους τα Pinot Grigio και τα Sauvignon Blanc υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος από υπέροχα ελαφριά λευκά κρασιά για να ανακαλύψουμε.
Βέβαια οι περισσότερες από τις ποικιλίες αυτές είναι σχεδόν άγνωστες και  μεγαλώνουν μόνο στην  περιοχή καταγωγής τους.
Η Ελλάδα έχει έναν θησαυρό από  νέες  ποικιλίες ιθαγενών σταφυλιών και κάποια από τα καλύτερα ελαφριά λευκά κρασιά. Να λοιπόν  3 λευκά κρασιά που θα κάνουν τις ηλίολουστες μέρες σας ακόμα πιο φωτεινές.

Τρία σπουδαία λευκά Ελληνικά
Ασύρτικο
Τέλειο για: πικ νικ και ταράτσα ή βεράντα
Ταιριάζει με: λιακάδα ,φρεσκοκουρεμένο γρασίδι , σαλάτα ταμπουλέ ,καλής ποιότητας φέτα και γαρίδες με σκόρδο και λεμόνι.
Προφίλ γεύσης: λάιμ, ξύσμα εσπεριδοειδών, κερήθρα , γκρέιπφρουτ και ψηλή οξύτητα.
Σχετικά με το ασύρτικο:
Αυτό το εκπληκτικό ελληνικό κρασί κατάγεται από την Σαντορίνη-αλλά λόγω της δημοτικότητάς του η ποικιλία μεγαλώνει σε όλη την Ελλάδα  και δίνει πλούσιες ,φρουτώδεις γεύσεις. Τα πιο επιθυμητά κρασιά από Ασύρτικο βρίσκονται κοιτάζοντας στην θάλασσα σε ηφαιστειακά εδάφη, που προσφέρουν μια κρυσταλλική αλμυρή οξύτητα  στο προφίλ της  γεύσης του Ενώ τα περισσότερα κρασιά δεν είναι βαρελίσια μπορείτε να βρείτε ένα μικρό απόθεμα από βαρελίσια ασύρτικα με νότες κίτρινου μήλου,ροδάκινου και φύλλων δάφνης.
Mαλαγουζιά
Τέλειο για: βεράντες, αριστοκρατικές εξωτερικές καταστάσεις
Ταιριάζει  με: σαλάτα κοτόπουλου ,κρύες σούπες, ψητά ψάρια σε μπάρμπεκιου και σολωμό.
Προφίλ γεύσης:Ροδάκινο, μάνγκο, λάιμ, πυριτόλιθο, ασβέστη, μέτρια+ οξύτητα, ελαφρές φαινόλες ελαφρά μελένιο.
Σχετικά με την Μαλαγουζιά:
Η ποικιλία διασώθηκε από εξαφάνιση στην δεκαετία του ’80. Αυτό το λευκό κρασί συνεχίζει να εκπλήσσει όσους είναι αρκετά τυχεροί ώστε να το δοκιμάσουν. Η γεύση του είναι πιο πλούσια με γεύσεις τροπικών φρούτων (μάνγκο και ροδάκινου) μαζί με μια τραγανή πικρή νότα εσπεριδοειδών. Τα καλύτερα κρασιά προέρχονται από την Μακεδονία και την Γεωγραφική ένδειξη Επανομής και είναι πιθανόν να βρείτε Μαλαγουζιά ανακατεμένη με Ασσύρτικο για να ανεβάσει την οξύτητα.
Mοσχοφίλερο
Τέλειο για: καλέσματα για τσάι, για χαλάρωση στο spa κι επισκέψεις στην γιαγιά.
Ταιριάζει με: Βιετναμέζικη σαλάτα, rolls και sushi.
Προφίλ γεύσεις:Αρωματικό (muscat), μελένιο, φλούδα κόκκινου μήλου, πεπόνι, ξύσμα γκρειπφρουτ, υψηλή οξύτητα, ξηρότητα, λεμόνι και λάιμ.
Σχετικά με το Μοσχοφίλερο: 
Αυτό το κρασί θα σας εξαπατήσει με τα αρώματά του.
Έχει ένα γλυκό άρωμα από μοσχάτο σταφύλι και κρύσταλους ακατέργαστου μελιού αλλά όταν το γευτείτε θα δείτε πως το Μοσχοφίλερο είναι  εντελώς ξηρό. Το σταφύλι του είναι ροζ γκρι (όπως του Pinot Grigio)  και  περιστασιακά το κρασί έχει μια χάλκινη χροιά στο χρώμα.
Αυτό είναι ένα από εκείνα τα κρασιά που κάθεσαι και τα μυρίζεις και τα ξαναμυρίζεις-μέχρι να σταματήσει να λειτουργεί η όσφρησή σου.
Έχει τόσο φίνα αρώματα!

Το διάβασα στο:krasiagr.com
Πηγή: http://winefolly.com/tutorial/3-greek-white-wines-for-summer-drinking/

Πόσα καρκινογόνα φυτοφάρμακα φάγαμε σήμερα;

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 15.7.2013 στο topontiki.gr.
Μην νομίσετε όμως ότι έχει διορθωθεί κάτι,απεναντίας-

Το άρθρο:
Πόσα νόμιμα και πόσα παράνομα; Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά διαφέρουν ανάλογα με το ποιος αναλαμβάνει να βγάλει το φίδι από την τρύπα.
Εάν ρωτήσετε τους υπευθύνους επιστημονικών φορέων και περιβαλλοντικών οργανώσεων, θα σας απαντήσουν ότι σίγουρα έχετε φάει ζιζανιοκτόνο γλυφοσάτης και τουλάχιστον 27 ακόμα εξαιρετικά τοξικές ουσίες που θεωρούνται ύποπτες για καρκινογενέσεις.
Εάν ρωτήσετε τους αρμοδίους του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, θα σας απαντήσουν ότι τα φρούτα και τα λαχανικά είναι ασφαλή, αρκεί τα υπολείμματα των επικίνδυνων φυτοφαρμάκων να μην ξεπερνούν το ανώτατο όριο.
Μάλιστα, δεν τρέχει τίποτα ακόμα και εάν μαζί με τα μήλα φάγατε και flufenoxuron – ουσία που τώρα πια έχει άδεια χρήσης μόνο ως συντηρητικό ξύλων –, εάν τα μήλα ήταν περσινής εσοδείας, του 2012!
Αντίθετα, οι απαντήσεις στο ερώτημα πόσα από τα φυτοφάρμακα που τρώμε καθημερινά είναι και παράνομα – έχει απαγορευθεί, δηλαδή, η κυκλοφορία τους στη χώρα μας ως άκρως επικίνδυνων για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον – είναι οι ίδιες.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, το 15% των φυτοφαρμάκων που κυκλοφορούν στη χώρα μας είναι προϊόν λαθρεμπορίου, κυρίως από την Κίνα, την Τουρκία και τη Βουλγαρία. Και όχι μόνο.
Γιατί η πιάτσα βοά πως παράνομα εργαστήρια παρασκευής και συσκευασίας απαγορευμένων φυτοφαρμάκων υπάρχουν και στη χώρα μας!
Η διακίνησή τους, μάλιστα, γίνεται από τα πιο απίθανα σημεία.
Για παράδειγμα, μνημειώδης έχει μείνει η περίπτωση, πριν από περίπου έναν χρόνο, της πώλησης παράνομων φυτοφαρμάκων από τυροπιτάδικο σε μεγάλη επαρχιακή πόλη, που ήταν φημισμένο εκτός από τις μπουγάτσες του και για το λαθρεμπόριο εντομοκτόνων.
Όπως μνημειώδης ήταν η καταστροφή που προκάλεσε σε 7.000 στρέμματα με καλλιέργειες βαμβακιού η χρήση Propanil κακής ποιότητας που εισήχθη παράνομα από την Τουρκία αναμεμειγμένο με Lentemul που ως δραστική ουσία έχει τη διοξίνη 2,4-D!
Το «Ποντίκι» παρουσιάζει σήμερα δύο εκθέσεις, μια πανευρωπαϊκή και μία αποκλειστικά για τη χώρα μας, που αποκαλύπτουν το μέγεθος της διείσδυσης των άκρως επικίνδυνων φυτοφαρμάκων στον ανθρώπινο οργανισμό. Εκθέσεις που, όπως όλες όσες έχουν δει το φως της δημοσιότητας, αντιμετωπίζονται είτε διά της αποσιώπησης είτε διά της δυσφήμισης, σε μια προσπάθεια οι καταναλωτές να παραμείνουν στη νιρβάνα τους θεωρώντας ότι επιστήμονες και περιβαλλοντικές οργανώσεις είναι γραφικοί κινδυνολόγοι.

Glyphosate στα ούρα
Η πανευρωπαϊκή έρευνα έγινε από την περιβαλλοντική οργάνωση Φίλοι της Γης Ευρώπης (Friends of the Earth Europe) και τα αποτελέσματα της μελέτης δόθηκαν στη δημοσιότητα στις 13 Ιουνίου.
Αποτελέσματα σοκαριστικά, αφού αποκαλύπτεται ότι ίχνη του επικίνδυνου ζιζανιοκτόνου glyphosate (γλυφοσάτη) εντοπίστηκαν στα ούρα πολιτών από 18 ευρωπαϊκές χώρες που συμμετείχαν στη μελέτη.
Και όταν μιλάμε για glyphosate, πρόκειται για ένα ζιζανιοκτόνο που χρησιμοποιείται ευρέως στις γεωργικές καλλιέργειες αλλά και στους αστικούς κήπους και τα πάρκα σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Η οργάνωση Φίλοι της Γης Ευρώπης ανέθεσε σε πιστοποιημένο εργαστήριο τη διενέργεια εξετάσεων σε εθελοντές που ζουν σε πόλεις και όχι σε αγροτικές περιοχές, από 18 χώρες, και συγκεκριμένα από τη Μάλτα, τη Γερμανία, τη Βρετανία, την Πολωνία, την Ολλανδία, την Τσεχία, το Βέλγιο, τη Λετονία, την Κύπρο, την Κροατία, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ουγγαρία, την Αυστρία, τη Γεωργία, την Ελβετία, τη Βουλγαρία και τα Σκόπια.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι κατά μέσο όρο το 44% των δειγμάτων ούρων περιείχε ίχνη του επικίνδυνου ζιζανιοκτόνου glyphosate.
Η ποσότητα των θετικών δειγμάτων διέφερε από χώρα σε χώρα, με ορισμένες όμως να χτυπούν κόκκινο, και συγκεκριμένα τη Μάλτα με το 90% των δειγμάτων θετικά και τις Γερμανία, Βρετανία και Πολωνία με 70%.
Στις υπόλοιπες 14 χώρες τα ποσοστά της διείσδυσης του glyphosate στους εθελοντές ήταν: Ολλανδία 63%, Τσεχία 60%, Βέλγιο 55%, Λετονία 55%, Κύπρος 50%, Κροατία 40%, Ισπανία 40%, Γαλλία 30%, Ουγγαρία 30%, Αυστρία 20%, Γεωργία 20%, Ελβετία 17%, Βουλγαρία 10% και Σκόπια 10%.
Η πρώτη εκτίμηση των επιστημόνων είναι ότι η διείσδυση του επικίνδυνου ζιζανιοκτόνου στον ανθρώπινο οργανισμό γίνεται λόγω της διατροφής, εκτίμηση που στηρίζεται και στο γεγονός ότι επρόκειτο για δείγμα αστικού πληθυσμού, επισημαίνουν όμως ότι θα πρέπει να γίνουν περαιτέρω μελέτες για να προσδιοριστούν όλες οι πηγές έκθεσης.
Όπως επισήμανε κατά την παρουσίαση των αποτελεσμάτων η υπεύθυνη Τύπου της διεθνούς περιβαλλοντικής οργάνωσης Adrian Bebb, τα αποτελέσματα αποδεικνύουν ότι η έκθεσή μας στο glyphosate είναι καθημερινή χωρίς να γνωρίζουμε ακόμα πώς γίνεται η έκθεση, σε τι επίπεδο έχει φτάσει η διασπορά του στο περιβάλλον και ποιες είναι οι επιπτώσεις στην υγεία.
Τα στελέχη της οργάνωσης Φίλοι της Γης Ευρώπης επισήμαναν ακόμα ότι υπάρχει σοβαρό έλλειμμα στον τομέα ελέγχου από τις αρμόδιες αρχές σε ολόκληρη την Ευρώπη, που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ευρύτατη χρήση του ζιζανιοκτόνου, και κάλεσαν τις κυβερνήσεις να κινητοποιηθούν άμεσα, να πάρουν μέτρα, να δρομολογήσουν μηχανισμούς παρακολούθησης και να περιορίσουν τη χρήση του επικίνδυνου ζιζανιοκτόνου.

Έρευνα στην Ελλάδα
Η έρευνα του ελληνικού γραφείου της Greenpeace που παρουσιάστηκε στις 13 Μαΐου προκάλεσε delirium tremens στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, αφού αποκάλυψε την ύπαρξη επικίνδυνων φυτοφαρμάκων σε μήλα, μπανάνες, αχλάδια, πατάτες, καρότα και κολοκύθια τα οποία πωλούνται στη χώρα μας.
Σύμφωνα με τις μετρήσεις που έγιναν για λογαριασμό της περιβαλλοντικής οργάνωσης, βρέθηκαν σε διάστημα μόνο 2 ημερών και σε σύνολο 24 δειγμάτων που εξετάστηκαν, τα 18 να έχουν υπολείμματα φυτοφαρμάκων.
Συνολικά, στα δείγματα εντοπίστηκαν 27 διαφορετικές χημικές δραστικές ουσίες – πολλές από αυτές απαγορευμένες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης –, των οποίων οι επίσημες εγκρίσεις αναγράφουν πως είναι ύποπτες καρκινογενέσεων, έχουν εξαιρετική τοξικότητα και πολλά άλλα.
Στη συντριπτική πλειονότητα των δειγμάτων εντοπίστηκαν υπολείμματα φυτοφαρμάκων, πολλά εκ των οποίων αναφέρονται ως «τοξικά», «εξαιρετικά τοξικά», «επικίνδυνα για το υδάτινο περιβάλλον» και ύποπτα για σοβαρότατες βλάβες στην υγεία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στα δείγματα μήλων εντοπίστηκαν χημικά «κοκτέιλ» από 3-9 διαφορετικές δραστικές ουσίες ανά δείγμα και στα δείγματα αχλαδιών έως και 6 διαφορετικές δραστικές ουσίες.
Τα «κοκτέιλ» αυτά, όπως επισημαίνει η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση, εντοπίστηκαν ακόμα και σε προϊόντα περσινής σοδειάς.
Επιπλέον, βρέθηκαν απαγορευμένες ουσίες που χρησιμοποιούνται πλέον για άλλες χρήσεις.
Για παράδειγμα, βρέθηκε σε δείγμα μήλου μια ουσία η οποία τώρα πια έχει άδεια χρήσης ως συντηρητικό ξύλων!
Όπως αναφέρεται στην έκθεση της Greenpeace, στην άδεια έγκρισης των ουσιών αναγράφονται επιπτώσεις όπως:
■ Thiacloprid (δραστική ουσία που εντοπίστηκε σε μήλα και αχλάδια), ύποπτη καρκινογένεσης.
■ Linuron (εντοπίστηκε σε δείγμα καρότων), μπορεί να βλάψει το έμβρυο κατά τη διάρκεια της κύησης, πιθανός κίνδυνος για εξασθένηση της γονιμότητας.
■ Azoxystrobin, Chlorpyrifos, Deltamethrin, Indoxacarb, Imazalil, Linuron, Pyridaben, Captan (εντοπίστηκαν μόνες ή σε συνδυασμό, σε κολοκύθια, καρότα, μήλα, αχλάδια, μπανάνες), πολύ τοξικές για τους υδρόβιους οργανισμούς, μπορεί να προκαλέσουν μακροχρόνιες δυσμενείς επιπτώσεις στο υδάτινο περιβάλλον
■ Chlorpyrifos, Etofenprox, Flonicamid, Indoxacarb (δραστικές ουσίες που εντοπίστηκαν σε μήλα, καρότα, κολοκύθια), πολύ τοξικές ή επικίνδυνες για τις μέλισσες.

Απαγορευμένα από το «παράθυρο»
Μια από τις πλέον διαδεδομένες μεθόδους των ελλήνων αρμοδίων είναι να δίνουν το πράσινο φως ακόμα και για τη χρήση απαγορευμένων ουσιών, μετατρέποντας την εξαίρεση σε κανόνα και τα «παραθυράκια» σε επικρατούσα νομοθεσία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, επιτρέπονται παρεκκλίσεις υπό προϋποθέσεις και για συγκριμένο χρονικό διάστημα για χρήση απαγορευμένων ουσιών.
Σύμφωνα με το άρθρο 53 του Ευρωπαϊκού Κανονισμού1107/2009, επιτρέπεται για χρονικό διάστημα που δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 120 ημέρες η χρήση απαγορευμένων ουσιών μόνο σε «επείγουσες καταστάσεις φυτοπροστασίας» και μόνο για «περιορισμένη και ελεγχόμενη χρήση, σε περίπτωση που το μέτρο αυτό κρίνεται αναγκαίο λόγω κινδύνου, ο οποίος δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί με άλλα εύλογα μέσα».
Όπως, όμως, επισημαίνει η Greenpeace, η δυνατότητα αυτή που δίνει η ευρωπαϊκή νομοθεσία κάτω από συγκεκριμένους όρους, προϋποθέσεις και περιορισμούς έχει γίνει «σουρωτήρι» από τη χώρα μας αφού, για παράδειγμα, καρκινογόνο φυτοφάρμακο παίρνει «προσωρινή» έγκριση κυκλοφορίας 120 ημερών εδώ και 4 χρόνια (!) με τις ευλογίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία αγροτών και καταναλωτών.
Πρόκειται για την εξαιρετικά επικίνδυνη, τοξική και ύποπτη για καρκινογενέσεις δραστική ουσία 1,3-dichlοropropene, που εμπεριέχεται σε φυτοφάρμακα τα οποία χρησιμοποιούνται σε προϊόντα όπως οι ντομάτες, οι μελιτζάνες, το καρπούζι και οι πιπεριές, είδη με τεράστια ζήτηση στην Ελλάδα.
Όπως αποκάλυψε η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση, η τελευταία «προσωρινή» έγκριση δόθηκε στις 12 Ιουνίου 2013 σε φυτοφάρμακα των εταιρειών BASF Agro Ελλάς ΑΒΕΕ και Κ+Ν Ευθυμιάδη ΑΒΕΕ. Η ουσία 1,3-dichlοropropene έχει απαγορευτεί στην Ε.Ε. λόγω της επικινδυνότητάς της, ενώ η Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (EPA) την έχει κατατάξει ως ύποπτη καρκινογενέσεων. «Στην Ελλάδα, όμως, εδώ και 4 χρόνια λαμβάνει προσωρινές άδειες 120 ημερών, παρόλο που είναι εγκεκριμένες στην Ελλάδα 5 διαφορετικές εναλλακτικές δραστικές ουσίες».
Η Greenpeace χαρακτήρισε, μάλιστα, «αναίσχυντη» την πρακτική του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και του αρμόδιου υπουργού κ. Τσαυτάρη όσον αφορά τις «προσωρινές» άδειες και κατηγόρησε την πολιτική ηγεσία του υπουργείου ότι με την αδράνειά της «εξυπηρετεί τα συμφέροντα των αγροχημικών εταιρειών, ενώ αδιαφορεί παντελώς για την υγεία αγροτών και καταναλωτών όπως και για την καταστροφή του περιβάλλοντος, του υδροφόρου ορίζοντα και της ελληνικής γης».

Σιγά, θα τους ξυπνήσετε
Η αλήθεια είναι ότι η δημοσιότητα που έλαβε η έρευνα της Greenpeace ξεβόλεψε την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, που αναγκάστηκε έστω και έπειτα από 2 ημέρες να βγει από τη νιρβάνα της και να δώσει απαντήσεις μέσω γραπτών ανακοινώσεων.
Απαντήσεις που δεν ξέφυγαν από την πεπατημένη και τη λογική «όλα καλά - όλα ανθηρά».
Εν ολίγοις, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης είπε ότι δεν πάθαμε και τίποτα αφού μόνο ένα δείγμα βρέθηκε να περιέχει φυτοφάρμακα σε συγκέντρωση πάνω από τα ανώτατα επιτρεπτά όρια. Οπότε, εφόσον όλα τα άλλα δείγματα δεν ξεπερνούν σε υπολείμματα φυτοφαρμάκων τα ανώτερα όρια, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος.
Το υπουργείο θεωρεί, δηλαδή, ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό και απόλυτα ακίνδυνο να τρώμε, μαζί με τα φρούτα και τα λαχανικά, εξαιρετικά τοξικές ουσίες που είναι ύποπτες καρκινογένεσης, αρκεί να μην υπερβαίνουν τα πολιτικά όρια που έχουν τεθεί για να μπορούν να επιβιώνουν οι αγροχημικοί κολοσσοί.

Επιπτώσεις στην υγεία
Ο εντοπισμός glyphosate στα ούρα των εθελοντών από 18 χώρες της Ευρώπης δεν είναι μια διαπίστωση που πρέπει να περάσει στα ψιλά, και αυτό γιατί πρόκειται για ένα ζιζανιοκτόνο που τα πρώτα πειράματα έδειξαν ότι προκαλεί σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία.
Πειράματα σε ζώα έδειξαν ότι ένα 15%-30% της ποσότητας του ζιζανιοκτόνου απορροφάται από τον οργανισμό και μάλιστα κατά τη διάρκεια της κύησης εισχωρεί στον πλακούντα. Σύμφωνα με τις ενδείξεις των επιστημόνων, το glyphosate μπορεί να προκαλέσει διαταραχές στο ανθρώπινο ενδοκρινικό σύστημα και να προκαλέσει μη αναστρέψιμες επιπτώσεις σε συγκεκριμένα στάδια της ζωής, όπως κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μελέτες σε αρσενικά ποντίκια έχουν δείξει βλάβη στα επίπεδα τεστοστερόνης ενώ μελέτες έδειξαν ότι μπλοκάρει την παραγωγή οιστρογόνων.
Το πρόβλημα με τα φυτοφάρμακα είναι ότι απαγορεύονται κατόπιν εορτής, αφού προκαλέσουν, δηλαδή, ανυπολόγιστες επιπτώσεις στην υγεία και το περιβάλλον. Μια από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι αυτή του DDT.
Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα, το οποίο εκμεταλλεύονται εταιρείες αλλά και πολιτικοί που δεν θέλουν να ταράξουν τα ήρεμα νερά, είναι ότι δεν είναι γνωστά ποια είναι τα αθροιστικά αποτελέσματα της δράσης διαφορετικών ουσιών στον ανθρώπινο οργανισμό. Ποιες είναι δηλαδή οι επιπτώσεις από την αθροιστική κατανάλωση φρούτων και λαχανικών που έχουν υπολείμματα τοξικών ουσιών «εντός» των πολιτικών ορίων που έχουν θεσπιστεί.

Έρευνα
67% των φυτοφαρμάκων που κυκλοφορούσαν μέχρι το 1993 στην Ε.Ε. αποσύρθηκε έπειτα από έρευνα που πραγματοποίησε η Κομισιόν.

27 διαφορετικές χημικές δραστικές ουσίες, πολλές από αυτές απαγορευμένες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εντοπίστηκαν σε φρούτα και λαχανικά που εξετάστηκαν από το ελληνικό γραφείο της Greenpeace.

44% των πολιτών που συμμετείχαν στην πανευρωπαϊκή έρευνα της οργάνωσης Φίλοι της Γης Ευρώπης είχαν υπολείμματα του καρκινογόνου ζιζανιοκτόνου glyphosate στον οργανισμό τους.

37 δισεκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως δαπανώνται κάθε χρόνο για την παραγωγή των νόμιμων φυτοφαρμάκων.

1-3 εκατομμύρια ετησίως είναι, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, οι καταγεγραμμένες οξείες δηλητηριάσεις από φυτοφάρμακα.

220.000 νεκροί καταγράφονται με μέτριους υπολογισμούς κάθε χρόνο από τα φυτοφάρμακα, σύμφωνα με τον ΠΟΥ.

4% είναι ετησίως το ποσοστό δηλητηριάσεων από φυτοφάρμακα που καταγράφεται από το Κέντρο Δηλητηριάσεων στην Ελλάδα.

30% των μελισσών σε Βόρεια Αμερική και Ευρώπη έχει εξαφανιστεί από τα φυτοφάρμακα, σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ.

7.000 φορές περισσότερη τοξικότητα από το DDT έχουν τα φυτοφάρμακα νέας γενιάς.

33%-80% αυξάνεται ο κίνδυνος εκδήλωσης της νόσου του Πάρκινσον εξαιτίας της έκθεσης σε φυτοφάρμακα, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Neurology».

75% της παγκόσμιας αγοράς φυτοφαρμάκων ελέγχεται μόνο από έξι πολυεθνικές εταιρείες.

Οδηγίες χρήσης
■ Πλένετε τα φρούτα και τα λαχανικά με αραιή σαπουνάδα και κατόπιν ξεπλύνετέ τα με άφθονο νερό.
■ Με το πλύσιμο αποφεύγουμε μόνο τα «επιφανειακά» υπολείμματα των φυτοφαρμάκων, αλλά όχι τις χημικές ουσίες που εισέρχονται στους εσωτερικούς ιστούς των φυτών. Το πλύσιμο μπορεί να βοηθήσει, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε σε αυτήν την πρακτική για να λυθεί το πρόβλημα.
■ Μην επιτρέπετε στα παιδιά να πιάνουν άπλυτα φρούτα και λαχανικά, γιατί μπορεί να έχουν φυτοφάρμακα.
■ Μην τρώτε και μη μαγειρεύετε άπλυτα φρούτα, όσπρια και λαχανικά και μην τα αποθηκεύετε άπλυτα στο ψυγείο.
■ Να πλένετε και να αφαιρείτε τη φλούδα από τα εσπεριδοειδή πριν κάνετε χυμό.
■ Να αφαιρείτε τα εξωτερικά φύλλα από τα φυλλώδη λαχανικά. Σε περίπτωση που τα βράσετε, πρέπει να πετάξετε το πρώτο νερό και κατόπιν να συνεχίσετε το μαγείρεμά τους.
■ Κρατήστε τα φρούτα και τα λαχανικά εκτός ψυγείου για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, διαδικασία που υποβοηθά τη διάσπαση του φυτοφαρμάκου.
■ Αφαιρέστε το λίπος από το κρέας και τον ζωμό γιατί υπάρχουν κατηγορίες φυτοφαρμάκων που συσσωρεύονται στα λίπη.
■ Προτιμήστε φρούτα και λαχανικά εποχής γιατί στα εκτός εποχής έχει γίνει κατά τεκμήριο μεγαλύτερη χρήση φυτοφαρμάκων.
■ Μην ψάχνετε για όμοια και χωρίς ψεγάδι προϊόντα αφού οι φυσικές και μάλιστα οι ντόπιες ποικιλίες δεν παράγουν ομοιόμορφους καρπούς.
■ Επιλέξτε πιστοποιημένα βιολογικά προϊόντα.
■ Τοποθετήστε τις συσκευές με τις εντομοκτόνες πλακέτες ή τα σπιράλ κοντά σε ανοικτά παράθυρα προκειμένου να μειώνεται κατά το δυνατόν ο βαθμός έκθεσης του ανθρώπου.
■ Όσοι ασχολούνται επαγγελματικά με φυτοφάρμακα δεν πρέπει να επιστρέφουν στο σπίτι με τα ρούχα της δουλειάς. Καλό θα ήταν τα ρούχα να μη μεταφέρονται καν στο σπίτι, σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να μεταφέρονται σε καλά κλεισμένες σακούλες και να πλένονται μεμονωμένα.

Πηγές: Γενικό Χημείο του Κράτους, Greenpeace
topontiki.gr

thalia-botanologia.gr

Αυτό το κοινό παυσίπονο αυξάνει τον κίνδυνο για έμφραγμα και εγκεφαλικό

Αυτό το κοινό παυσίπονο αυξάνει τον κίνδυνο για έμφραγμα και εγκεφαλικό, σύμφωνα με έρευνα
Το Diclofenac (δικλοφαινάκη), ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο διεθνώς φάρμακο με αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικές ιδιότητες, συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο για έμφραγμα, εγκεφαλικό και άλλα σοβαρά καρδιαγγειακά προβλήματα, γι' αυτό η χρήση του πρέπει να γίνεται με μέτρο και όχι για μακρύ χρονικό διάστημα.
 
Σε αυτό το συμπέρασμα-προειδοποίηση κατέληξε μια νέα διεθνής επιστημονική μελέτη, που συνέκρινε το εν λόγω φάρμακο με την παρακεταμόλη και με άλλα παραδοσιακά αναλγητικά. Οι ερευνητές επισήμαναν ότι το diclofenac δεν πρέπει να διατίθεται χωρίς συνταγογράφηση και στη συσκευασία του πρέπει πλέον να αναγράφεται προειδοποίηση για τους πιθανούς κινδύνους που ενέχει.
 
Η δικλοφαινάκη είναι φάρμακο που ανήκει στην κατηγορία των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ) και χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση των πόνων και των φλεγμονών σε πολλές χώρες του κόσμου (στην Ελλάδα διατίθεται μόνο από τα φαρμακεία και είναι μη συνταγογραφούμενο).
 
Οι ερευνητές του Τμήματος Κλινικής Επιδημιολογίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Ώρχους της Δανίας, με επικεφαλής τον δρα Μόρτεν Σμιντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό «British Medical Journal" (BMJ), μελέτησαν στοιχεία για περισσότερα από 6,3 εκατομμύρια άτομα, συγκρίνοντας όσους είχαν πάρει «ντικλοφενάκ» (μέση ηλικία 46 ετών) με όσους είχαν πάρει παρακεταμόλη, άλλα ΜΣΑΦ (ιμπουπροφέν, ναπροξέν) ή κανένα ΜΣΑΦ.
 
Διαπιστώθηκε αυξημένη συχνότητα σοβαρών καρδιαγγειακών περιστατικών μεταξύ όσων είχαν πάρει diclofenac επί ένα μήνα. Τα προβλήματα περιλάμβαναν εμφάνιση καρδιακής αρρυθμίας, καρδιακής ανεπάρκειας, ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου, εμφράγματος, πρόωρου θανάτου καρδιαγγειακής αιτιολογίας και γαστρεντερικής αιμορραγίας. Ο αυξημένος κίνδυνος υπάρχει και για τα δύο φύλα ανεξαρτήτως ηλικίας, ενώ ισχύει ακόμη και για χαμηλές δόσεις του φαρμάκου.
 
«Η θεραπεία του πόνου και της φλεγμονής με ΜΣΑΦ μπορεί να έχει αξία για μερικούς ασθενείς, ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής τους, παρά τις πιθανές παρενέργειες. Όμως, λαμβάνοντας υπόψη τους καρδιαγγειακούς και γαστρεντερικούς κινδύνους, υπάρχει μικρή δικαιολογία για να ξεκινά μια θεραπεία με diclofenac, προτού δοκιμασθούν άλλα παραδοσιακά ΜΣΑΦ», συμπέραναν οι ερευνητές.
 
Πάντως, παρόλο που ο σχετικός κίνδυνος -σε σχέση με άλλα φάρμακα- είναι αυξημένος, επεσήμαναν ότι ο απόλυτος κίνδυνος του diclofenac παραμένει χαμηλός για τους ασθενείς.
 
Η επιστημονική δημοσίευση: bmj.com/

Πηγή:enallaktikos.gr

Δεκαπενταύγουστος και τα λαχταριστά πιάτα που στολίζουν το τραπέζι μας

Δεκαπενταύγουστος, το λεγόμενο και Πάσχα του καλοκαιριού, ο μήνας της Παναγίας, των πανηγυριών, των εθίμων, αλλά και του καλού φαγητού.
Μετά τη δεκαπενθήμερη νηστεία που επιβάλει η ορθόδοξη πίστη, τον πρώτο λόγο στο τραπέζι ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο έχει το κρέας που συμπληρώνεται με πολλά άλλα εδέσματα της ελληνικής γης και παράδοσης. Παραδοσιακά, στις περισσότερες περιοχές της χώρας στο τραπέζι της Παναγίας πρωταγωνιστούν τα ψητά κρέατα.

Μερικά παραδοσιακά πιάτα του Δεκαπενταύγουστου είναι τα εξής:
Γίδα βραστή με πιλάφι στα Χανιά
Το παραδοσιακό πιλάφι είναι ένα από τα πιάτα που δεν λείπει από το τραπέζι του χανιώτικου Δεκαπενταύγουστου.
Συνήθως η παρασκευή του γίνεται σε μεγάλα καζάνια.
Στα Χανιά, μαζί με το κόκκινο κρέας, προσθέτουν στην κατσαρόλα και κόκορα ή κοτόπουλο.
H απλή αυτή συνταγή χρωστάει τη γεύση της στην καλή ποιότητα του κρέατος. Τα μεγάλης ηλικίας ζώα, όπως το ζυγούρι και η γίδα, δίνουν τον νοστιμότερο ζωμό.

Το βραστό κρέας συνοδεύεται πάντα με πιλάφι και σε πολλές περιπτώσεις και με γιαούρτι.
Στα Χανιά τις ημέρες αυτές καταναλώνεται και κρέας ψημένο είτε σε φούρνο με κληματόβεργες, είτε στη θράκα, ενώ σε κάποια χωριά συναντάμε και το αντικριστό.
Τα χόρτα που υπάρχουν σε αφθονία στην κρητική γη είναι βασικό συστατικό στο τραπέζι της Παναγίας, όπως και τα παραδοσιακά καλτσούνια με τυρί. Φυσικά από το τραπέζι δεν λείπουν ποτέ το κρασί, η τσικουδιά και το ρακόμελο.

Σε πολλά κρητικά τραπέζια βασικό συνοδευτικό αποτελούν και οι κρεατόπιτες.

Όλη η κρητική γη σε ένα τραπέζι του Ρεθύμνου
Μπουρέκι, αντικριστό στη φωτιά, αρνίσιο κρέας, πιλάφι, μυρωδάτα χειροποίητα λουκάνικα, βραστό κρέας, μακαρόνια με τριμμένο ξερό ανθότυρο, ντολμαδάκια με γιαούρτι, κολοκυθοανθοί γεμιστοί, ψητό στις κληματόβεργες στο φούρνο με πατάτες οφτές, είναι τα πιο γνωστά πιάτα που κυριαρχούν στο γιορτινό τραπέζι την ημέρα του Δεκαπενταύγουστου.

Από το τραπέζι δεν λείπουν οι σαλάτες, πράσινες της εποχής, με πολλά μυρωδικά, με κυρίαρχο τον άνηθο και τον βασιλικό, αλλά και ο ντάκος, με το παξιμάδι, την τριμμένη ντομάτα, το λάδι, τη μυζήθρα, το χοντρό αλάτι και τη ρίγανη, όπως επίσης και η γραβιέρα που ακουμπάει άκρη, άκρη σε κάθε πιάτο Κρητικού.

Όλα μαζί, απλώνονται στα τραπεζομάντιλα προσφέροντας χρώμα, μυρωδιά της απέριττης, φιλόξενης, πλούσιας, κρητικής γης.
Όταν οι πλάτες των ανθρώπων ακουμπήσουν στους τοίχους ή στις καρέκλες τους, τότε είναι που ήρθε η ώρα του γλυκού...
Ψητό μήλο, γαλακτομπούρεκο, τσουρεκάκια, πίτες και τυροπιτάκια τηγανητά με μέλι, γλυκά του κουταλιού με γιαούρτι και φυσικά τσικουδιά που βοηθάει και στη χώνεψη.

Κυρίαρχο στο ρεθυμνιώτικο τραπέζι το μπουρέκι. Borek, όπως είναι γνωστό και στη γείτονα χώρα, την Τουρκία, και σημαίνει «μικρή πίτα».
Μάλιστα, στα παράλια της Σμύρνης και στην Κωνσταντινούπολη, δεν είναι λίγοι εκείνοι που ομολογούν την κληρονομιά που απέκτησαν από την κρητική κουζίνα και τις συνταγές τις οποίες χρησιμοποιούν, πότε με παραλλαγές και πότε αυτούσιες.
Η λέξη μπουρέκι, ναι μεν είναι τούρκικη, αλλά το κολοκυθομπούρεκο είναι μια καθαρά κρητική συνταγή η οποία δεν λείπει σχεδόν από κανένα σπίτι.
Με φύλλο ανοιγμένο στο χέρι, μπόλικο αλεύρι στις πατάτες και στα κολοκύθια, που λεπτοκομμένα ανακατεύονται με τον δυόσμο, και μπόλικη σπιτική μυζήθρα. Ο φούρνος ολοκληρώνει την τέχνη της νοικοκυράς, προσφέροντας ένα εκπληκτικό έδεσμα για το οποίο δεν έχει ακουστεί «κακός λόγος», όπως χαριτολογώντας λένε οι γιαγιάδες.

Μισό κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
½ ποτήρι λάδι,
1 με 2 σφηνάκια τσικουδιάς,
ένα ποτήρι νερό, αλάτι, πιπέρι,
περίπου 800 γραμμάρια πατάτες κομμένες λεπτές ροδέλες κατά μήκος,
800 γραμμάρια κολοκύθια κομμένα, όπως οι πατάτες,
ψιλοκομμένο δυόσμο,
μπόλικη μυζήθρα,περίπου 400 γραμμάρια,
αν θέλετε ξύστε και ξερό ανθότυρο.
Προσθέστε οπωσδήποτε μία μεγάλη κούπα αλεύρι,
το ίδιο σε λάδι,
το ίδιο σε γιαούρτι,
4 αβγά και
κρατείστε στην άκρη σουσάμι για να ρίξετε πάνω από το φύλλο πριν βάλετε το μπουρέκι στο φούρνο.
Φτιάξτε το ζυμάρι ανακατεύοντας τα υγρά υλικά και το αλάτι και προσθέτοντας σιγά - σιγά το αλεύρι.
Ξεκουράστε το ζυμάρι για μισή ώρα.
Πλένουμε τα κολοκυθάκια και τα κόβουμε και παρομοίως τις πατάτες.
Τους ρίχνουμε το αλάτι, τα στραγγίζουμε, το ίδιο και στις πατάτες.
Χωρίζουμε τη ζύμη σε δύο μέρη.
Το ένα μέρος το απλώνουμε στο ταψί μεσαίου μεγέθους αφού έχουμε λαδώσει καλά.
Απλώνουμε καλύπτοντας και τα τοιχώματα.
Στρώνουμε τα υλικά της γέμισης ξεκινώντας με τις πατάτες,
απλώνουμε το αλεύρι,
μετά τα κολοκυθάκια,
απλώνουμε το αλεύρι,
τρίβουμε το ξερό ανθότυρο,
ρίχνουμε μισό δυόσμο,
απλώνουμε τη μισή μυζήθρα,
και πάλι από την αρχή την επόμενη στρώση ακριβώς το ίδιο με την πρώτη... Χτυπάμε το γάλα,
το λάδι και τα αβγά και το μείγμα το περιχύνουμε στο ταψί.
Το υπόλοιπο ζυμάρι το απλώνουμε πάνω από τα υλικά μας.
Σπρώχνουμε το ζυμάρι μέσα στα τοιχώματα για να κλείσει το μπουρέκι, ρίχνουμε το σουσάμι, και
το κόβουμε στις μερίδες που θα το σερβίρουμε... το σταυρώνουμε, και το φουρνίζουμε στους 180μ βαθμούς για μιάμιση ώρα σίγουρα.

Όταν αρχίσει και μοσχομυρίζει το σπίτι και η αυλή ή η βεράντα, σερβίρετε κόκκινο κρασί στα ποτήρια, ευχηθείτε στους γύρω σας και απολαύστε το ζεστό, που μόλις βγάλατε από το φούρνο, μπουρέκι...
Ό,τι σας περισσέψει, είναι απολαυστικό ακόμα και δροσερό.

Συνταγή για ψητό στις κληματόβεργες στο φούρνο
Όσο κρέας επιλέξετε για την παρέα σας,
κόψτε το σε μεγάλα κομμάτια, προτείνονται τα πλευρά, τα χεράκια και τα πλαϊνά ενός σχεδόν χρονιάρικου αρνιού.
Βάλτε κληματόβεργες ξερές στο ταψί... κι απλώστε επάνω το κρέας , το οποίο θα είναι στεγνό.
Τίποτε άλλο...
Ανάψτε το φούρνο στους 180 βαθμούς.
Μόλις θερμανθεί βάλτε το ταψί και κάθε ένα τέταρτο να γυρνάτε το κρέας.
Στη μισή ώρα ψησίματος αλατίστε το με χοντρό αλάτι και από τις δύο πλευρές. Τίποτε άλλο...
Ελέγξτε εσείς πόσο μαλακό το θέλετε και σβήστε τον φούρνο.
Αφήστε το κρέας στον σβησμένο φούρνο για ένα τέταρτο.
Καλή σας όρεξη και του χρόνου με υγεία.

Παραδοσιακό στιφάδο στην Εύβοια
Ξεχωριστό είναι το πανηγύρι στο χωριό Οξύλιθος στην Κεντρική Εύβοια.
Στο πλαίσιο του εορτασμού της Παναγίας Πετριώτισσας ή Παναγίας Χατηριάνισσας τους επισκέπτες τους καλωσορίζουν σερβίροντάς τους παραδοσιακό στιφάδο.
Οι κάτοικοι προσφέρουν κρέας, κρεμμύδια, ντομάτες, κρασί για την παρασκευή του και πολλές φορές λέγεται ότι τα καζάνια όπου μαγειρεύεται ξεπερνούν τα 170.
Σιγομαγειρεύεται από την παραμονή. Το έθιμο είναι πολύ παλιό και τηρήθηκε ακόμη και στην Κατοχή, έστω κι αν τότε φτιάχνονταν με ό,τι υλικά ήταν διαθέσιμα.

Παστιτσάδα η κερκυραϊκή
Κάθε χρόνο ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου στην Κέρκυρα, πρωτοστατεί στο γιορτινό τραπέζι, η φημισμένη παστιτσάδα με κόκορα.
Ένα πεντανόστιμο φαγητό που έλκει τις ρίζες του από την βενετσιάνικη κουζίνα και συνδυάζει σήμερα τα μακαρόνια με τον κόκορα, ενώ κατά τα βενετικά έτη συνδύαζε τα μακαρόνια με το «κυνήγι» του βασιλιά.

Σύμφωνα με την παραδοσιακή κερκυραϊκή συνταγή, πρώτα ξεκινά η προετοιμασία του κόκορα που αφού ροδιστεί σε φρέσκο βούτυρο, σοτάρεται με μυρωδικά, κρεμμύδια, σκόρδα και μπαχαρικά.
Βράζεται σε χαμηλή φωτιά με πελτέ από φρέσκες ντομάτες για τουλάχιστον δύο ώρες.

Στη συνέχεια τα βρασμένα μακαρόνια, κατά προτίμηση χοντρά , στραγγίζονται και πασπαλίζονται με λίγο λάδι,
τοποθετούνται σε βαθιά πιατέλα και πάνω τους περιχύνεται η σάλτσα με τα κομμάτια του κόκορα.
Κοινό μυστικό των Κερκυραίων η κανέλα, που προστίθεται σχεδόν σε όλα τα φαγητά με κόκκινη δεμένη σάλτσα, ενώ απαραίτητη λεπτομέρεια για το συγκεκριμένο φαγητό το πασπάλισμα με μπόλικο τριμμένο τυρί, που δίνει χρώμα και γεύση.

Η κερκυραϊκή παστιτσάδα με κόκορα έρχεται πρώτη στην προτίμηση των επισκεπτών στην Κέρκυρα κατά τον Δεκαπενταύγουστο, ενώ είθισται σε πολλά πανηγύρια στο νησί, να ψήνονται και αρνιά, καθώς η συγκεκριμένη γιορτή θεωρείται ως το μικρό Πάσχα του καλοκαιριού.

Κυκλαδίτικο ρόστο
Σε πολλά νησιά των Κυκλάδων, όπως π.χ. Πάρο, Σαντορίνη, Ίο και Σίφνο, η παραδοσιακή γιορτινή συνταγή έχει ως βάση της το χοιρινό.
Το φαγητό λέγεται «Κυκλαδίτικο ρόστο».
Το ρόστο είναι πιάτο με ιταλική καταγωγή, που περιλαμβάνει κρέας με πατάτες, καρότα και μανιτάρια, σερβιρισμένο με χοντρά μακαρόνια και παρέχει δύο γεύματα μαγειρεμένα στο ίδιο σκεύος χωρίς να χρειάζεται η χρήση φούρνου. Αρχικά, τα μακαρόνια σερβίρονταν σαν πρώτο πιάτο με την κόκκινη σάλτσα ντομάτα.
Μετά σερβιριζόταν το κρέας κομμένο σε φέτες, που συνήθως ήταν ένα φτηνό κομμάτι χοιρινού αντί για στήθος, με πατάτες, καρότα και μανιτάρια.
Χοιρινό ρόστο με δεντρολίβανο και μπύρα, συναντάται και στην Κεφαλλονιά, καθώς και στην Κύπρο το οποίο παρασκευάζεται με πολλά είδη κρέατος, κυρίως με κυνήγι.

πηγή:thepressroom.gr

botanologia.gr

φωτό:sintayes.gr

Τα άγρια φαγώσιμα χόρτα και η διατροφική τους αξία

 

- Τα άγρια χόρτα εξαφανίζονται από τους αγρούς και η τιμή τους είναι μεγάλη στις λαϊκές αγορές.Οι λόγοι είναι: τα οργώματα , οι χορτοκοπές, το τσιμεντάρισμα..
- Τα άγρια χόρτα είναι αυτοφυή. Μπορεί να είναι διάσπαρτα, αλλά πιο συχνά υπάρχουν αποικίες τους κατά τόπους.
- Τα ήμερα χόρτα είναι σπαρμένα και ακολουθούμε καλλιεργητικές τεχνικές και επεμβάσεις.
Τα ήμερα χόρτα τα συναντάμε και ως αυτοφυή σποραδικά σε μη εκτεταμένες αποικίες.
- Τα οικόσιτα ζώα και πτηνά, τρώνε σχεδόν όλα τα χόρτα που τρώνε οι άνθρωποι, όμως αρέσκονται και σε χόρτα που ο άνθρωπος δεν τα πλησιάζει.
- Τα κατσίκια προτιμούν τα κλαριά από τα δέντρα και τους θάμνους.

Τα άγρια χόρτα
Αποτελούν μέρος της φυσικής βλάστησης ενός τόπου. Αν και περνούν απαρατήρητα και πολλές φορές είναι και ανεπιθύμητα εν τούτοις μας δίνουν με τον πιο επιβλητικό τρόπο το μήνυμα, ότι ζούμε σε έναν κόσμο που ολοένα μεταμορφώνεται. Όταν φυτρώνουν, μικρά χορταράκια ακόμη, βάφουν τη φύση πράσινη, μετά όταν ανθίσουν τη γεμίζουν χρώματα και αρώματα και αργότερα ξεραίνονται και χάνονται και ξανά πάλι από την αρχή. Είναι εγκατεστημένα, άλλοτε σε μικρές ή μεγάλες κοινωνίες και άλλοτε είναι διάσπαρτα. Δηλώνουν μόνιμοι κάτοικοι του τόπου που ευδοκιμούν και δεν έχει παρατηρηθεί αλλά ούτε αποκλείεται η μετανάστευσή τους ή η εξαφάνισή τους.
Οι σπόροι τους μεταφέρονται με τον αέρα, το δέρμα των ζώων, τα πουλιά, τα θηλαστικά, τα ποτάμια, παντού και ευδοκιμούν ανάλογα με το τύπο εδάφους και τις κλιματολογικές συνθήκες. Παντού στήνεται η γιορτή των χόρτων! Στα παραλιακά οικοσυστήματα της άμμου της πέτρας και της αλμύρας. Στις όχθες των χειμάρρων, των ποταμών και των λιμνών. Μέσα στις πόλεις, στις γλάστρες, στα πεζοδρόμια, στους φράχτες , στα χωράφια,. στους αγρούς, στα χέρσα χωράφια, σε απότομες πλαγιές λόφων, σε δάση, στις κορυφές των βουνών.

Τα άγρια χόρτα, είναι η άδεια παραμονής μας στον τόπο μας, γιατί μας αποδεικνύουν ότι η γη παραμένει ακόμη γόνιμη και μπορεί να διασφαλίσει την φιλοξενία μας. Τα μέρη, όπου η φυσική βλάστηση εξαφανίζεται, οι άνθρωποι τα εγκαταλείπουν.
Για τη σύγχρονη γεωργία, τα άγρια χόρτα θεωρούνται ζιζάνια. Εξολοθρεύονται ή περνούν απαρατήρητα.
Στη γεωργία της φύσης, τα άγρια χόρτα δεν εμποδίζουν, αλλά αντίθετα προστατεύουν τη γη από την διάβρωση του νερού και του ανέμου, διατηρούν τη θερμοκρασία της γης και την υγρασία της σε επιτρεπτά όρια. Αποτελούν ένα προηγμένο είδος καλλιέργειας, αφού αυτολιπαίνονται, αυτοποτίζονται, αυτοκλαδεύονται, αυτοβοτανίζονται. Από τα άγρια χόρτα μια κατηγορία τους είναι τα άγρια φαγώσιμα χόρτα.

Τα άγρια φαγώσιμα χόρτα
Αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των άγριων χόρτων γενικά.
Ενώ τα ζώα καθοδηγούνται αποκλειστικά από το ένστικτό τους, για τα χόρτα με τα οποία τρέφονται, εμείς οι άνθρωποι για την επιλογή των χόρτων που θα τραφούμε, βασιζόμαστε στη γνώση, που μας μεταβιβάστηκε από την προηγούμενη γενιά.
Τα φαγώσιμα χόρτα επιλέγονται σε κάθε τόπο, βάσει των γευστικών συνηθειών των κατοίκων, οι οποίες με τη σειρά τους, προκύπτουν από τις κλιματολογικές και περιβαλλοντικές συνθήκες του τόπου.
Τα φαγώσιμα χόρτα, στα ορεινά χωριά της Κορινθίας, της Αργολίδος και της Αρκαδίας τα ονομάζουν «λάχανα».

"Σπουδαία τα λάχανα"
Ο λαός με τη φράση: "Σπουδαία τα λάχανα", απαντάει στην έπαρση, τον κομπασμό, την αυθεντία για ότι προβάλλεται ως επίτευγμα.
Τα λάχανα τα καλλιεργεί η ίδια η φύση!
Ο λαός μας, είναι κατ’ αρχή λαός της θάλασσας, αλλά είναι και λαός ποιμενικός,
και λαός της γης. Ιδιαίτερα σαν λαός της γης, είναι από τους λίγους λαούς που επιδίδονται στη συλλογή άγριων λάχανων και βρίσκονται στο ημερήσιο διαιτολόγιό του.

Η ονομασία:
Στις πόλεις , έχει επικρατήσει η ονομασία χόρτα, αντί για λάχανα.
Σε πολλές περιοχές της Πελοποννήσου, της Μακεδονίας, της Ηπείρου αλλά και της Κρήτης τα λένε και χόρτα και λάχανα. Στην αρχαία Ελλάδα τα ονόμαζαν μόνο λάχανα. Το ρήμα «λαχανεύω», ερμηνεύεται, ως «μαγειρεύω». Τα λάχανα είναι αυτοφυή ή καλλιεργήσιμα. Τα καλλιεργήσιμα τα λέμε σπαρτά ή ήμερα ενώ τα αυτοφυή τα λέμε άγρια. Τα άγρια, μπορεί να είναι του βουνού ή του κάμπου. Πολλές φορές χρησιμοποιούμε τον προσδιορισμό «του βουνού» ή «του κάμπου» ή «του αγρού» για να δηλώσουμε ακριβώς ότι είναι άγρια. Λέγονται «θαλασσινά», τα χόρτα που συλλέγονται δίπλα στη θάλασσα, αλλά σε κάποια μέρη συλλέγουν και χόρτα μέσα από τη θάλασσα χωρίς να είναι κατ’ ανάγκη φύκια.

Η διατροφική αξία των άγριων χόρτων
Το ρήμα "χορταίνω" προέρχεται από τη λέξη χόρτα και έχει τη σημασία ότι τρώγω χόρτα. Είναι γνωστό όμως, ότι όσα χόρτα και να φας δεν έχεις το αίσθημα του κορεσμού. Παρόλα αυτά, η σημασία του ρήματος "χορταίνω" έχει παραφθαρεί και σημαίνει το αίσθημα του κορεσμού που προκύπτει από την κατανάλωση του συνδυασμού κρέατος και αμυλούχων τροφών, που μας βαραίνουν και μας δίνουν το αίσθημα του κορεσμού.

Τα χόρτα είναι ελαφρύ φαγητό
Τα άγρια χόρτα είναι τροφή πλούσια σε μέταλλα όπως ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, κάλιο, νάτριο, αλλά πλούσια και σε βιταμίνες όπως βιταμίνες του συμπλέγματος Β, βιταμίνη C, προβιταμίνη Α-καροτίνη- και έχουν αντιοξειδωτική δράση. Έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες και πρωτεΐνες και δεν επιβαρύνουν τον οργανισμό με λίπη.
Στην προσπάθειά να εκτιμήσουμε τη διατροφική αξία των χόρτων δεν θα έπρεπε να κάνουμε αποδόμηση των χόρτων στη χημική τους ανάλυση, γιατί είναι η λογική της τροφής - χάπι, που κατασκευάζει ο άνθρωπος σε εργαστήρια.
Για τον σύγχρονο άνθρωπο τα χόρτα, αποτελούν συμπλήρωμα της διατροφής-δεύτερο πιάτο, αλλά είναι η βάση της διατροφής πολλών θηλαστικών-πρώτο πιάτο. Θα μπορούσαν να είναι ιδανική τροφή για τον σύγχρονο άνθρωπο που πάσχει από ασθένειες που έχουν σχέση με την υπερκατανάλωση λιπών, πρωτεϊνών και υδατανθράκων. Έθρεψαν γενιές και γενιές Ελλήνων διατηρώντας τους λεπτούς και υγιείς.
Συνδυάζονται με όλες τις τροφές και μπορεί ο οργανισμός μας να τις μεταβολίσει. Δεν επιβαρύνουν ούτε το έντερο αλλά και ούτε υπερφορτώνουν τα όργανά μας. Επιπλέον δεν αφήνουν άχρηστα κατάλοιπα στον οργανισμό.

Τα άγρια χόρτα που συλλέγονται κοντά στον τόπο διαμονής μας αποτελούν:
Φυσική διατροφή
Παράγονται με φυσικό τρόπο χωρίς εισροές παρά μόνο με τις βροχές και είναι συμβατή και αναγνωρίσιμη τροφή για τον ανθρώπινο οργανισμό που είναι μέρος του φυσικού οικοσυστήματος όπου διαμένει.
Η σύγχρονη βιομηχανική γεωργία είναι προσανατολισμένη στην παραγωγή τροφίμων για εξαγωγή,βιάζοντας τη γη,μολύνοντας τον αέρα,τα υπόγεια νερά-υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων.
Η σύγχρονη βιομηχανία τροφίμων επιβάλλει τα τρόφιμα - σκουπίδια προωθώντας τα ως εμπλουτισμένα τρόφιμα ή λειτουργικά τρόφιμα ή προβιοτικά τρόφιμα σε ένα παγκόσμιο πείραμα αντοχής του ανθρώπινου οργανισμού.
Η φυσική διατροφή που στηρίζεται στα άγρια και ήμερα χόρτα και λαχανικά δεν έχει καμία σχέση με τη διατροφή που λανσάρει η σύγχρονη βιομηχανία τροφίμων, που εκτοπίζει τη φυσική διατροφή, την απόλυτα συμβατή με τον ανθρώπινο οργανισμό. Η διατροφή που επιβάλλει η αγορά είναι μια δοκιμασία αντοχής για επιβίωση του ανθρώπου.

Το θρεπτικό ισοδύναμο
Το μάρκετινγκ της αγοράς τροφίμων υποστηρίζει:
"Πέρα από τα κατάλοιπα που μπορεί να έχουν οι τροφές από φυτοφάρμακα, λιπάσματα, συντηρητικά, θεωρούνται όλες θρεπτικά ισοδύναμες. Με αυτή τη λογική ακόμη και οι τροφές που παράγονται από υδροπονία -δίχως χώμα-και οι τροφές που παράγονται από γενετικά τροποποιημένους σπόρους θεωρούνται θρεπτικά ισοδύναμες με τις τροφές της φύσης". Η απάντηση είναι: Για τα χόρτα δεν ισχύει ο νόμος του μάρκετινγκ. Εξάλλου τα άγρια χόρτα είναι πιο ακριβά και τα προτιμούμε έναντι των καλλιεργημένων, γιατί είναι τροφή της φύσης.

Η ασφάλεια των τροφίμων
Η ασφάλεια των τροφίμων θέτει τα επιτρεπτά όρια στα κατάλοιπα από τις αγροχημικές εισροές.
Ασφαλής τροφή είναι κατά συνέπεια μια τροφή με κατάλοιπα. Δεν έχει σχέση με την καθαρή τροφή, τη φυσική τροφή.
Για τα καλλιεργήσιμα χόρτα θα είχε αξία αυτή η σήμανση, αλλά για τα άγρια χόρτα που τα καλλιεργεί η ίδια η φύση χωρίς εισροές και με το νεράκι της βροχής αυτή η σήμανση δεν έχει αντικείμενο, αν τα συλλέγουμε από μέρη με μικρή περιβαλλοντική ρύπανση.

Χόρτα βιολογικά
Στις βιολογικές λαϊκές αγορές πωλούνται άγρια χόρτα. Η πιστοποίηση « βιολογικά» έχει να κάνει με τα χωράφια από όπου συλλέγονται τα χόρτα άρα κατ’ επέκταση με τον παραγωγό. Στα καταστήματα τροφίμων μπορούμε να τα βρούμε πάντα συσκευασμένα με το όνομα του παραγωγού και την πιστοποίηση του οργανισμού που πιστοποιεί τον παραγωγό. Στα καταστήματα βιολογικών προϊόντων μπορούμε να βρούμε και συσκευασμένα αλλά και χύμα τα χόρτα, όπως και στις λαϊκές αγορές βιολογικών προϊόντων. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθούμε ότι με τα χόρτα τρώει σαν βασιλιάς ο απλός λαός.

Συλλογή των άγριων χόρτων
Η συλλογή των χόρτων αρέσει τόσο πολύ σε μερικούς ανθρώπους που ομολογούν ότι ακόμα και αν αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας και απαγορεύεται να τα καταναλώνουν, αυτοί εξακολουθούν να συλλέγουν χόρτα . Αλλά δεν διστάζουν να μαζεύουν χόρτα και για άλλους φίλους τους πέρα από τα δικά τους, απλά γιατί τους αρέσει να μαζεύουν χόρτα! Τελικά, η συλλογή των χόρτων είναι τέχνη ζωής.
Επίσης είναι εφόδιο για τη ζωή, αφού μπορούν 12 μήνες το χρόνο να είναι καθημερινά ένα πιάτο στο τραπέζι μας. Είναι από τις απλές μικρές χαρές της ζωής μας, που μας δίνουν ένα αίσθημα ευχαρίστησης και μας κάνουν ευτυχισμένους.

Σε χώρες έντονα βιομηχανικές λείπουν τα άγρια χόρτα τελείως από το σιτηρέσιό τους. Πιθανότατα λόγω της όξινης βροχής να θεωρούνται μολυσμένα. Αλλά και σε άλλες χώρες μη βιομηχανικές είναι τελείως άνοστα, ίσως λόγω των πολλών βροχοπτώσεων.
Όταν συλλέγουμε μόνοι μας τα χόρτα πρέπει να αποφεύγουμε τη συλλογή τους σε τόπους που είναι: δίπλα από δρόμους με συχνή κυκλοφορία ( μια απόσταση 150 μέτρων είναι ικανοποιητική), κοντά σε σκουπιδότοπους, κοντά σε εργοστάσια,κοντά ή και μέσα σε αγρούς εντατικής καλλιέργειας, γιατί όλα αυτά τα μέρη είναι επιβαρυμένα από περιβαλλοντική μόλυνση. Επίσης δεν μαζεύονται μέσα από βάλτους γιατί έχουν βαριά μυρωδιά.

Η συλλογή των χόρτων γίνεται σε τρεις χρονικές περιόδους:
Το φθινόπωρο και στην αρχή του χειμώνα η συλλογή των ριζών, των βολβών και των γουλιών. Την ίδια χρονική περίοδο αλλά και ολοχρονίς γίνεται η συλλογή των πράσινων μερών. Στην αρχή της άνοιξης γίνεται η συλλογή των τρυφερών βλαστών και των ανθών.

Ιδιαίτερες φροντίδες για τη συλλογή

- Τα φύλλα και οι βλαστοί και οι ανθισμένες κορυφές συλλέγονται το απόγευμα ενώ οι καρποί και τα άνθη συλλέγονται το πρωί.
- Συλλέγουμε κατά προτίμηση την ποσότητα που θα καταναλώσουμε αυθημερόν ή το πολύ για μια εβδομάδα..
- Πρέπει να αποφεύγουμε τις νάιλον σακούλες γιατί ανάβουν εύκολα τα χόρτα μέσα σε αυτές, μαραίνονται και κιτρινίζουν.

Σχόλιο:
Καταναλωτική ή υπερκαταναλωτική κοινωνία είναι η κοινωνία στην οποία:
Οι περισσότεροι άνθρωποι ξοδεύουν χρήματα που δεν έχουν ακόμη κερδίσει, για να αγοράσουν πράγματα που δεν χρειάζονται ακόμη, για να ξοδέψουν ώρες που δεν τους περισσεύουν. Και όλα αυτά για να εντυπωσιάσουν τους γείτονες τους, που δεν ενδιαφέρονται για αυτούς. Οι γείτονες δεν ενδιαφέρονται για αυτούς, γιατί δεν τους γνωρίζουν. Δεν τους γνωρίζουν γιατί δεν έχουν χρόνο, δεν έχουν χρόνο γιατί τον σπαταλάνε για να αγοράσουνε πράγματα που δεν τους χρειάζονται, και αγοράζουνε πράγματα που δεν τους χρειάζονται γιατί σπαταλάνε χρήματα που δεν έχουνε ακόμη κερδίσει.

Ποια χόρτα είναι φαγώσιμα;
Τα χόρτα τα αναγνωρίζουμε από το φύλλωμά τους, από το σχήμα τους, το χρώμα τους και όλα γενικά τα χαρακτηριστικά τους. Οι δυσκολίες είναι μεγάλες γιατί υπάρχουν πολλές παραλλαγές του ίδιου χόρτου. Τα ίδια χόρτα αλλάζουν χαρακτηριστικά από περιοχή σε περιοχή. Στην ίδια ακόμη περιοχή, δίπλα - δίπλα , αν το ένα είναι μικρότερο και το άλλο μεγαλύτερο τα φύλλα τους αλλάζουν σχήμα αλλά και χρωματισμούς. Το ίδιο είδος χόρτου, αν φύεται σε ίσκιο ψηλώνει για να βρει τον ήλιο και αν φύεται σε ξέφωτο, τα χρώματά του είναι πιο ανοικτά αλλά και δεν έχει ύψος. Πολλές φορές έχουν άλλα τοπικά ονόματα παρόλο αν και είναι ακριβώς τα ίδια με τα χόρτα μιας άλλης περιοχής. Τα χόρτα που είναι στη πρώτη γραμμή και περιζήτητα σε μια περιοχή σε μια άλλη περιοχή ούτε καν τα ξέρουν και δεν τα μαζεύουν.

Οι γιαγιάδες συμβουλεύουν:
Τα χόρτα που τρώγονται έχουν γάλα στη ρίζα τους.
Ότι είναι καθιστό τρώγεται.
Να προτιμάτε τα καθιστά χόρτα και όχι τα όρθια.
Κάποια είδη χόρτων είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο.

Στην Ελλάδα έχουν «αναφερθεί» δυο περιστατικά από κατανάλωση χόρτων. Το πρόσφατο περιστατικό είχε να κάνει με το λεγόμενο λαϊκά "διαβολόχορτο", που ήταν μαζί με βλήτα ή βλίτα και καταναλώθηκε προκαλώντας ατροπικό φαινόμενο δρώντας πάνω στο νευρικό σύστημα. Το διαβολόχορτο είναι όρθιο χόρτο με άσπρο λουλούδι και φύλλο που μοιάζει με πλατανόφυλλο σε αντίθεση με το βλήτο που έχει φύλλωμα λείο στα άκρα του και όχι δαντελωτό. Συνήθως μαζί με τα βλίτα μαζεύουν ένα χόρτο που λέγεται στίφνος και τα μαγειρεύουν μαζί.
Ας θυμηθούμε και το κώνειο που δηλητηρίασε τον Σωκράτη. Το κώνειο είναι το έγχυμα του βρομόχορτου που λέγεται και βρωμούσα και έχει την μυρωδιά ποντικού.
Το διαβολόχορτο είναι η γνωστή μπελαντόνα με γεύση υπόξινη και οπωσδήποτε με άσχημη μυρωδιά. Τοξική είναι και η ρίζα του σέλινου. Δηλητηριώδης είναι και η πικροδάφνη. Ας μη ξεχνάμε και το μανδραγόρα ή σερνικοβότανο γιατί βοηθάει τη γονιμότητα της γυναίκας, αλλά που η κατανάλωσή του προκαλεί διάφορες παρενέργειες στον άνθρωπο από παραισθήσεις, απώλεια μνήμης κ.λ.π.

Συμβουλή:
Ότι δεν ξέρουμε το αποφεύγουμε! Μερικοί έχουν μάθει ένα είδος χόρτων ή δύο ή περισσότερα και αυτά μαζεύουν. Άλλοι όταν μαζεύουν χόρτα μαζεύουν ένα είδος και άλλοι διάφορα είδη.

Η αποθήκευση των χόρτων
Ο καλύτερος τρόπος αποθήκευσης είναι να τα μαράνουμε για 10 λεπτά με λίγο νερό στη κατσαρόλα να τα στραγγίσουμε και να τα μοιράσουμε σε πακέτα των 500 γραμμαρίων να τα κλείσουμε καλά σε σακούλες και να τα βάλουμε στη κατάψυξη. Διατηρούνται για περίπου 8 μήνες.
Τα χόρτα σε πολλά μέρη τα παστώνουν.

Πως τρώγονται
Στην μεσογειακή διατροφή είναι απαραίτητα στο καθημερινό διαιτολόγιο. Τα άγρια χόρτα μπορούν να φαγωθούν ωμά στη σαλάτα, ή βρασμένα, ή να πιούμε το ζουμί τους προσθέτοντας λίγο λεμόνι. Επίσης παστώνονται ή τσιγαρίζονται και ακόμη γίνονται χορτόπιτες και χορτόσουπες.
Όλα τα χόρτα μπαίνουν στη σαλάτα. Φυσικά τα ωμά χόρτα είναι θρεπτικότερα από τα βρασμένα γιατί με το βρασμό καταστρέφονται όλες οι βιταμίνες τους. Μπορούν να περιέχονται στη σαλάτα μαζί με άλλα λαχανικά και ακόμη όταν είναι βρασμένα μπορούμε να έχουμε μια ποικιλία χόρτων γιατί είναι σαφώς πιο νόστιμη και θρεπτική.
Οι σαλάτες μπορούν να έχουν σπανάκι, ή μάραθο, οτιδήποτε χόρτο, τα πάντα.. Αν πρόκειται να τα καταναλώσουμε σαν σαλατικό, μπορούμε να μαζέψουμε διαφόρων ειδών γλυκά χόρτα, όπως επίσης και για χορτόπιτα. Η καλή πίτα θέλει σαράντα ειδών χόρτα.

Αλλά αν πρόκειται να τα βράσουμε, τότε πρέπει όχι μόνο να μαζέψουμε ένα είδος αλλά και του ίδιου μεγέθους για να έχουμε το ίδιο σημείο βρασμού. Το βράσιμο διαφορετικών ειδών χόρτων απαιτεί ιδιαίτερη δεξιοτεχνία. Πρέπει να ξέρουμε αν τα χόρτα βράζουν στον ίδιο χρόνο ή σε διαφορετικό για να τα βάλουμε πρώτα ή τελευταία στην κατσαρόλα. Και οπωσδήποτε τα χόρτα δεν θέλουν πολύ βράσιμο.
Επίσης τα πικρά τα βράζουμε σε πιο πολύ νερό για να ξεπικρίσουν, τους βολβούς που είναι ακόμη πιο πικροί τους βράζουμε ανανεώνοντας το νερό τους.
Γενικά το βράσιμο των χόρτων γίνεται σε όσο το δυνατόν λίγο νερό για να διατηρήσουν τη γεύση τους και τις ουσίες τους.

πηγή:ftiaxno.gr

thalia-botanologia.blogspot.gr

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ: “Μας σκοτώνουν με μικρές δόσεις…”

Ο Γιώργος Σεφέρης (Βουρλά, Σμύρνη, 13 Μαρτίου 1900 – Αθήνα, 20 Σεπτεμβρίου 1971) ήταν Έλληνας διπλωμάτης και ποιητής και ο πρώτος Έλληνας που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ. Είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές και εκ των δύο μοναδικών Ελλήνων βραβευμένων με Νόμπελ Λογοτεχνίας, μαζί με τον Οδυσσέα Ελύτη.

Επιλέξαμε το αγαπημένο μας απόσπασματου Σεφέρη, αν μπορούμε δηλαδή να διαλέξουμε ένα:
“Στο μεταξύ, μας σκοτώνουν με μικρές δόσεις, πολύ ταχτικά, πολύ σιωπηλά, πολύ σοφά.
Κάθε μέρα γυρίζουμε στο σπίτι μας για να θάψουμε ένα νεκρό: μια σκέψη, ένα αίσθημα.
Σε λίγο δε θα χουμε τίποτε άλλο να κάνουμε παρά να κοιτάζουμε πως να βρούμε το ταΐνι μας,
σαν τα σκυλιά και σαν τις γάτες, με μόνη τη διαφορά, το χειρότερο,
πως θα κουβαλούμε μαζί μας τα υπολείμματα των ανθρώπων που ήμασταν .”

Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ, Μέρες, Γ΄, σελ. 208-9

(Αθήνα, 8-7-1940)

“..Έχω πολλές φορές έρθει σε σημείο να σκεφτώ πως  η ανθρωπότητα, επαναλαμβάνει τη κυκλική τροχιά της με τρόπο, πολλές φορές, θαυμαστά τρομακτικό..”
– από τη Μαρία Λυδία Κυριακίδου

Διαβάζοντας με αφοσίωση ιστορία και λογοτεχνία από παιδί έχω πολλές φορές έρθει σε σημείο να σκεφτώ πως  η ανθρωπότητα, επαναλαμβάνει τη κυκλική τροχιά της με τρόπο, πολλές φορές θαυμαστά τρομακτικό. Και φαντάζομαι δεν είμαι η μόνη.

Συναισθάνομαι πως είναι σα να ‘χουμε κατασκευαστεί από φύσης μας  με ένα γενετήσιο ελάττωμα, , το ίδιο ακριβώς που θα σημάνει και το τέλος μας, αν δε μας προλάβει πρώτα δηλαδή, κάποιος εξωγενής ή εξωγήινος παράγοντας.

Αναρωτιέμαι, πραγματικά, ενθυμούμενη το παραπάνω, αν, όταν το έγραφε ο μεγάλος μας ποιητής, Γιώργος Σεφέρης, μπορούσε άραγε να συλλάβει ακριβώς το μέγεθος και την συχνότητα επανάληψης του μοτίβου, που αποκαλύπτεται σε αυτό που περιγράφει.

Αν μπορούσε ,δηλαδή, να προβλέψει τις φορές, που αυτό θα ερχόταν ξανά και ξανά απειλητικά σαν πέλεκυς πάνω από τα κεφάλια μας, υπενθυμίζοντας μας πως τίποτα δε τελείωσε.
Αν μπορούσε, να διαισθανθεί την εσαεί επικαιροποίησή του.
Αν εννοούσε πως αυτοί που σκοτώνουν εμάς είμαστε εμείς.

Το διάβασα στο apodyoptes.com
thalia-botanologia.gr

Γάλα-Τι συμβαίνει με το γάλα-Μύθοι και αλήθειες και ένα μεγάλο «ντιμπέιτ»

Πιες το γάλα σου, τουλάχιστον!»
Οι περισσότεροι θυμόμαστε τη μητέρα (ή τη γιαγιά μας) να μας κυνηγάει με ένα ποτήρι γάλα στα χέρια, τα πρωινά που βιαζόμασταν να φύγουμε για το σχολείο και δεν θέλαμε να φάμε τίποτα από όσα μας είχε ετοιμάσει.

Τουλάχιστον το γάλα σου...
Πόσες γενιές μεγάλωσαν με αυτή την προτροπή; Πόσοι σημερινοί γονείς την επαναλαμβάνουν στα παιδιά τους;
Εχουν δίκιο;
Είναι, πράγματι, το γάλα ο πυλώνας της σωστής διατροφής και της καλής υγείας, όχι μόνο στην παιδική ηλικία αλλά και στην ενήλικη ζωή μας;

Αν βάλετε στη μηχανή αναζήτησης του Google το σαιξπηρικού τύπου ερώτημα «to milk or not to milk», θα πάρετε εκατοντάδες εκατομμύρια απαντήσεις. Γιατροί, διατροφολόγοι, δημοσιογράφοι, καταναλωτές κονταροχτυπιούνται για το αν το γάλα μάς κάνει καλό ή όχι.
Δεν είναι καινούργιο αυτό το ντιμπέιτ, ούτε ο σκεπτικισμός απέναντι στο πάλαι ποτέ «άγιο δισκοπότηρο» της διατροφής μας.
Περισσότερο από 30% έχουν μειωθεί οι πωλήσεις γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων στη Μεγάλη Βρετανία τα τελευταία 20 χρόνια.
Οι Αμερικανοί πίνουν σήμερα 37% λιγότερο γάλα από όσο τη δεκαετία του 1970. Eκείνα τα χρόνια, άλλωστε, άρχισαν όλα, όταν τα λιπαρά έγιναν αίφνης... εχθρός και οι αγορές πλημμύρισαν από ημιαποβουτυρωμένα και αποβουτυρωμένα γάλατα, τυριά με χαμηλά λιπαρά και γιαούρτια 0%.

Με το που μπήκαμε στον νέο αιώνα, εμφανίστηκε η δυσανεξία στη λακτόζη. Εκατομμύρια άνθρωποι κατέληξαν στο συμπέρασμα –με ή χωρίς διάγνωση γιατρού– ότι τα συμπτώματα που τους ταλαιπωρούσαν (διάρροια, φούσκωμα κ.ά.) οφείλονταν σε αδυναμία του οργανισμού τους να μεταβολίσει τη λακτόζη, το βασικό σάκχαρο του γάλακτος.
Και πάλι η βιομηχανία τροφίμων απέδειξε τα αντανακλαστικά της λανσάροντας lactose free προϊόντα, αλλά η δαιμονοποίηση του γάλακτος, ειδικά του αγελαδινού, είχε ήδη αρχίσει.
Kαι συνεχίζεται, με την κατανάλωσή του να υφίσταται πιέσεις από έναν ακόμη παράγοντα, την οικολογική συνείδηση του κοινού.
Δικαίως, γιατί η εντατική κτηνοτροφία –για την παραγωγή γάλακτος και κρέατος– είναι φοβερά ενεργοβόρα, κατασπαταλά τους υδάτινους πόρους, μολύνει με απόβλητα τον υδροφόρο ορίζοντα και συμβάλλει με τις εκπομπές επικίνδυνων αερίων από μεγάλες βιομηχανίες στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Κι από την άλλη, γιατί σε πολλές βιομηχανικές μονάδες οι αγελάδες αντιμετωπίζονται ως μηχανές παραγωγής γάλακτος: «βομβαρδίζονται» με αντιβιοτικά και ζουν σε φρικτές συνθήκες.
Oλα αυτά, όμως, φαντάζουν αμελητέα μπροστά σε δεκάδες ιατρικές μελέτες που καταρρίπτουν πολλούς μύθους που σχετίζονται με το γάλα.

Αυξημένος κίνδυνος
Ανάμεσά τους, μία του Χάρβαρντ με δείγμα 500.000 γυναίκες:
έδειξε ότι όσες έπιναν τρία ποτήρια γάλα την ημέρα είχαν περισσότερες πιθανότητες να νοσήσουν από καρκίνο των ωοθηκών, και αυτό γιατί τα υψηλά επίπεδα της γαλακτόζης, ενός σακχάρου που απελευθερώνεται κατά την πέψη της λακτόζης, σχετίζονται με την εμφάνιση της συγκεκριμένης μορφής καρκίνου. Αντιστοίχως, σε μελέτη επίσης του Χάρβαρντ, όσοι άνδρες έπιναν δύο ή περισσότερα ποτήρια γάλακτος ημερησίως είχαν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο του προστάτη από εκείνους που δεν έπιναν καθόλου.

Και πάνω που αρχίζει κανείς να σχηματίζει άποψη για το αν θα εξοβελίσει το γάλα από τη διατροφή του, θα βρει έρευνες αντίθετες.
Σύμφωνα με μία, δημοσιευμένη στο αμερικανικό περιοδικό της κλινικής διατροφής, η κατανάλωση γάλακτος μειώνει τις πιθανότητες εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Μπερδευτήκατε;
Για να ξεδιαλύνουμε τα πράγματα, ζητήσαμε τη βοήθεια δύο επιστημόνων: της Μερόπης Κοντογιάννη, επίκουρης καθηγήτριας Κλινικής Διατροφής στο Τμήμα Επιστήμης Διαιτολογίας - Διατροφής του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου και του Αντώνη Καφάτου, ομότιμου καθηγητή Προληπτικής Ιατρικής και Διατροφής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.

Μύθοι και αλήθειες για τη λακτόζη και τη... νηστεία
– Mέχρι ποια ηλικία τα παιδιά χρειάζονται οπωσδήποτε γάλα;
Μερόπη Κοντογιάννη:
Το γάλα αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της διατροφής κατά το πρώτο έτος της ζωής μας.
Τα παιδιά θα πρέπει ιδανικά να θηλάζουν αποκλειστικά κατά το πρώτο εξάμηνο και να συνεχίζουν τον θηλασμό παράλληλα με την εισαγωγή στερεών τροφίμων μέχρι τους 12 μήνες ή και περισσότερο.
Τα παιδιά που δεν θηλάζουν τρέφονται αποκλειστικά με υποκατάστατα μητρικού γάλακτος, για τους πρώτους 4-6 μήνες.
Κατά το δεύτερο εξάμηνο, είτε θήλασαν είτε όχι, απογαλακτίζονται, δηλαδή αρχίζουν να καταναλώνουν σταδιακά και άλλα τρόφιμα, συμπεριλαμβανομένων και γαλακτοκομικών προϊόντων, όπως το γιαούρτι.
Από τον δεύτερο χρόνο και μετά, το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα εντάσσονται στο πλαίσιο μιας υγιεινής διατροφής, η οποία πρέπει να χαρακτηρίζεται από ποικιλία.

Τα πρώτα αποτελέσματα έδειξαν ότι στους μη νηστεύοντες τα περιστατικά οστεοπόρωσης ήταν τρεις φορές περισσότερα στην ηλικία των 50-70 ετών. Αυτό αποδομεί τον μύθο ότι το γάλα μας προστατεύει (και) από την οστεοπόρωση.

– Οι ενήλικες το έχουν ανάγκη;
Αντώνης Καφάτος:
Μετά τον μητρικό θηλασμό δεν είναι απαραίτητο το γάλα – ούτε σε καθημερινή βάση ούτε σε μεγάλη ποσότητα.
Γι’ αυτό η σύσταση της Ορθόδοξης Εκκλησίας να απέχουμε από γαλακτοκομικά προϊόντα περίπου 180 ημέρες, δηλαδή τον μισό χρόνο, είναι σαφής – και σοφή. Aυτό αποδεικνύεται από πρόσφατα ερευνητικά δεδομένα δημοσιευμένα σε μεγάλα επιστημονικά περιοδικά.
Όπως μια μελέτη στη Σουηδία, στην οποία συμμετείχαν 62.000 γυναίκες που παρακολουθούνταν επί 19 χρόνια.
Όσες έπαιρναν περισσότερα από 1.200 mg ασβεστίου ημερησίως είτε από γαλακτοκομικά προϊόντα είτε από συμπληρώματα ασβεστίου είχαν υπερδιπλάσιο κίνδυνο θανάτου, κυρίως από καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνο.
Δική μας προοπτική μελέτη του Πανεπιστημίου Κρήτης, η οποία είναι σε εξέλιξη στη Θεσσαλονίκη, παρακολουθεί 400 άτομα.
Οι μισοί συμμετέχοντες από την παιδική τους ηλικία νηστεύουν σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία (η διατροφή τους, δηλαδή, τον μισό χρόνο δεν περιλαμβάνει γαλακτοκομικά) και οι άλλοι μισοί ουδέποτε έχουν νηστέψει.
Τα πρώτα αποτελέσματα έδειξαν ότι στους μη νηστεύοντες τα περιστατικά οστεοπόρωσης ήταν τρεις φορές περισσότερα στην ηλικία των 50-70 ετών. Αυτό αποδομεί τον μύθο ότι το γάλα μας προστατεύει (και) από την οστεοπόρωση.

– Πώς θα ξέρουμε αν έχουμε δυσανεξία στη λακτόζη;
Μερόπη Κοντογιάννη:
Η συγκεκριμένη δυσανεξία είναι αποτέλεσμα της ανεπαρκούς παραγωγής ενός ενζύμου, της λακτάσης, απαραίτητου για τη διάσπαση της λακτόζης του γάλακτος.
Αυτό το πρόβλημα εμφανίζεται σχετικά σπάνια κατά τη γέννηση (συγγενής αλακτασία), αλλά πολύ πιο συχνά με την αύξηση της ηλικίας (πρωτοπαθής ανεπάρκεια λακτάσης) ή ως αποτέλεσμα άλλων νοσημάτων του εντέρου (δευτεροπαθής ανεπάρκεια λακτάσης).
Η διάγνωση στηρίζεται στο ιστορικό και τα συμπτώματα του ατόμου (π.χ. μετεωρισμός, πόνοι στην κοιλιά, αυξημένη αποβολή αερίων, διάρροια), τα οποία αρχίζουν 30 λεπτά μέχρι δύο ώρες από τη λήψη γάλακτος ή τροφών που περιέχουν λακτόζη, και τεκμηριώνεται με κατάλληλη δοκιμασία που πραγματοποιεί γαστρεντερολόγος.

Επειδή ο καταναλωτής δεν γνωρίζει την ποιότητα του γάλακτος που αγοράζει, καλό θα ήταν να επιλέγει βιολογικό (υποτίθεται ότι ελέγχεται αυστηρότερα), να ελαττώσει την ποσότητά του και να μην καταναλώνει γαλακτοκομικά προϊόντα σε καθημερινή βάση.

– Πώς αντιμετωπίζεται η ανεπάρκεια λακτάσης;
Αντώνης Καφάτος:
Δεν υπάρχει τρόπος να αυξηθεί η παραγωγή της από το έντερο.
Μπορεί όμως να χορηγηθεί σχετικό φαρμακευτικό σκεύασμα.
Σε διαπιστωμένη ανεπάρκεια λακτάσης, τα παιδιά και οι έφηβοι δεν πρέπει να καταναλώνουν τροφές που περιέχουν λακτόζη.
Οι ενήλικες δεν χρειάζεται να αποκλείσουν εντελώς τα γαλακτοκομικά προϊόντα από τη διατροφή τους, αλλά να βρουν την ποσότητα που δεν τους προκαλεί ενοχλήσεις.
Άλλωστε, υπάρχουν και lactose free προϊόντα.

– Υπάρχουν στοιχεία για το ποσοστό των Ελλήνων που έχουν δυσανεξία στη λακτόζη;
Μερόπη Κοντογιάννη:
Τα στοιχεία προέρχονται από μελέτες με σχετικά μικρά δείγματα, αλλά συμφωνούν στο ότι η Ελλάδα ανήκει στις χώρες στις οποίες η πρωτοπαθής ανεπάρκεια λακτάσης εμφανίζεται σε μεγάλη συχνότητα, δηλαδή σε ποσοστό του πληθυσμού μεγαλύτερο του 60%.

– Υπάρχουν εναλλακτικές για την πρόσληψη ασβεστίου;
Αντώνης Καφάτος:
Βεβαίως! Η ποσότητα ασβεστίου που χρειαζόμαστε καθημερινά κυμαίνεται από 600 μέχρι 1.000 mg.
Στο Πανεπιστήμιο Κρήτης έχει αναλυθεί χημικά το φαγητό που κατανάλωναν μοναχές την εβδομάδα πριν από την Κυριακή των Βαΐων – περίοδο κατά την οποία απείχαν, εννοείται, από όλα τα γαλακτοκομικά.
Η μέση ημερήσια πρόσληψη ασβεστίου ήταν 600 mg, ακριβώς όσο συνιστάται δηλαδή.
Επομένως, πολλά φυλλώδη λαχανικά, όσπρια και δημητριακά είναι πλούσια σε ασβέστιο.
Όπως και τα μικρά ψάρια, η σαρδέλα και ο γαύρος, που τρώγονται ολόκληρα.

– Αγελαδινό γάλα ή κατσικίσιο/ πρόβειο: διαφέρουν στη διατροφική αξία τους;
Μερόπη Κοντογιάννη:
Εχουν κάποιες διαφορές ως προς τα θρεπτικά συστατικά που περιέχουν (πρωτεΐνες, λιπίδια, βιταμίνες, ανόργανα στοιχεία), αλλά τα μέχρι σήμερα επιστημονικά δεδομένα δεν μας επιτρέπουν να προκρίνουμε κάποιο ως καλύτερο.

– Ποια γάλατα είναι πιο «αθώα» και πιο ωφέλιμα;
Αντώνης Καφάτος:
Υψηλής ποιότητας γάλατα έχουν μικρό αριθμό σωματικών κυττάρων και βακτηριδίων με αποτέλεσμα να έχουν περισσότερο χρόνο στο ράφι, καλύτερη γεύση και να είναι πιο θρεπτικά.
Αγελάδες με μαστίτιδα (σ.σ. εντατικής γαλακτοπαραγωγής, δηλαδή) δίνουν γάλα με υψηλό αριθμό σωματικών κυττάρων: περισσότερα από 100.000/ml.
Αριθμός κυττάρων που ξεπερνά τις 200.000 σημαίνει φλεγμονώδη πάθηση.
Η παστερίωση στους 62,8° C για 30 λεπτά καταστρέφει τα περισσότερα βακτηρίδια.
Το παστεριωμένο γάλα που προέρχεται από υγιή ζώα έχει λιγότερες από 1.000 αποικίες μικροβίων ανά ml· λιγότερες από 100 αποικίες ανά ml έχει το παστεριωμένο γάλα υψηλής ποιότητας.
Επειδή ο καταναλωτής δεν γνωρίζει την ποιότητα του γάλακτος που αγοράζει, καλό θα ήταν να επιλέγει βιολογικό (υποτίθεται ότι ελέγχεται αυστηρότερα), να ελαττώσει την ποσότητά του και να μην καταναλώνει γαλακτοκομικά προϊόντα σε καθημερινή βάση.

«Να καταναλώνουμε, αλλά με μέτρο»

O δημοσιογράφος Μαρκ Μπίτμαν, συνεργάτης των New York Times, έχει γράψει είκοσι βιβλία –τα περισσότερα είναι μπεστ σέλερ– για θέματα διατροφής. Στις Ηνωμένες Πολιτείες θεωρείται γκουρού του υγιεινού τρόπου ζωής. Ζητήσαμε την άποψή του για το γάλα.
«Δεν χρειαζόμαστε το γάλα περισσότερο από όσο χρειαζόμαστε το κρέας.
Το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα αποτελούν ένα μεγάλο κομμάτι της διατροφικής μας παράδοσης και σε κάποιες περιπτώσεις –αναφέρομαι κυρίως στα τυριά– διαθέτουν ακαταμάχητη νοστιμιά.
Aν μας αρέσουν, δεν υπάρχει λόγος, λοιπόν, να τα αποφεύγουμε, εκτός αν πάσχουμε από δυσανεξία στη λακτόζη», λέει στην «Κ» ο κ. Μπίτμαν.
«Oμως, η κατανάλωσή τους πρέπει να γίνεται χωρίς υπερβολές και η επιλογή τους με κριτήριο το αν εφαρμόζονται ή όχι ορθές πρακτικές στην εκτροφή των ζώων γαλακτοπαραγωγής.
Και το διευκρινίζω αυτό, γιατί η εντατική κτηνοτροφία –για παραγωγή γάλακτος ή κρέατος– πέρα από το ότι συμβάλλει τα μέγιστα στο φαινόμενο του θερμοκηπίου με τις εκπομπές επικίνδυνων αερίων, είναι γενικά ζημιογόνα για το περιβάλλον.
Eεπιπλέον, τα προϊόντα της τις περισσότερες φορές είναι απαίσια και, αν υπολογίσουμε, τις μεγάλες ποσότητες κορεσμένων λιπαρών που συνήθως περιέχουν, κάνουν κακό και στην υγεία μας.
Είναι γελοίο να δίνουμε στα παιδιά και στους εφήβους τρία τέσσερα ποτήρια γάλα την ημέρα, όπως συνιστά το USDA (US Department of Agriculture). Eιδικά σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ, όπου υπάρχουν περισσότεροι από 50 εκατομμύρια άνθρωποι με δυσανεξία στη λακτόζη 
(το 90% των Αμερικανών με ασιατική καταγωγή και το 75% των Εβραίων, των Λατινοαμερικανών και των Αφροαμερικανών).
Kαι με δεδομένο το γεγονός ότι η αλλεργία από γάλα είναι η δεύτερη πιο συνηθισμένη τροφική αλλεργία για τα παιδιά, μετά τα φιστίκια, με περισσότερα από 1,3 εκατομμύρια περιστατικά ετησίως – κάποια πολύ σοβαρά.
Η άποψή μου, λοιπόν, είναι ότι πρέπει να μεταχειριστούμε το γάλα όπως όλα τα ζωικά προϊόντα: να το καταναλώνουμε με μέτρο».

Τα φυτικά γάλατα

Σόγιας
Με 8 γρ. πρωτεϊνης ανά ποτήρι, είναι το πιο πλούσιο από όλα τα φυτικά γάλατα και καλή πηγή βιταμινών του συμπλέγματος Β. Δεν περιέχει χοληστερόλη.
54 θερμίδες / 100 ml

Ρυζιού
Αν και με μικρή θρεπτική αξία, έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες.  Επίσης είναι εύπεπτο, ελαφρύ και καλύτερα ανεκτό από άτομα με αλλεργίες.
47 θερμίδες / 100 ml

Βρώμης
Εχει λιγότερη πρωτεΐνη από τα άλλα γάλατα, αλλά είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες και υδατάνθρακες και δεν περιέχει καθόλου χοληστερόλη.
45 θερμίδες / 100 ml

Καρύδας
Τα ποσοστά ασβεστίου που περιέχει είναι χαμηλότερα από αυτά του αγελαδινού, αλλά αντισταθμίζονται με την υψηλή περιεκτικότητά του σε φώσφορο.
196 θερμίδες / 100 ml

Αμυγδάλου
Εχει μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνη Ε και φυτοστερόλες. Μόλις ένα ποτήρι καλύπτει το 30% των ημερήσιων αναγκών μας σε ασβέστιο.
28 θερμίδες / 100 γρ.

Φουντουκιού
Είναι καλή πηγή ασβεστίου και πλούσιο σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β καθώς και σε βιταμίνη Ε.
29 θερμίδες / 100 ml

πηγή:kathimerini.gr

thalia-botanologia.gr